Beste Sammy Mahdi, kunnen die lui niet in hun eigen land gaan sterven?

Beste Sammy Mahdi

Het is gebeurd, zou Erik Van Looy zeggen. Jackpot! De buit is binnen. Bij de volgende peiling zult u als een deltavariant op speed loodrecht omhoog schieten in de politieke hitparade. Bij elke onbewaakte stap die u zet, zullen teenagers een selfie met u willen. Mannen zullen u op de schouders timmeren tot u de bijstand van een kinesist behoeft. Die volkse tenhemelopneming hebt u deze keer niet te danken aan een fotoshoot met hond, maar aan de strakke toon waarop u verkondigt dat u bereid bent om sukkelaars die zichzelf uit pure wanhoop uithongeren en verminken, te laten creperen.

Op 25 mei luidde het op Twitter: “Laten we vooral allemaal hopen dat er niemand sterft van de honger. Ik hoop niet te moeten bewijzen hoe principieel ik wel ben.” In Terzake gooide u er dinsdag zelfs een rekensommetje tegenaan: dat begint met 200 man, leerde u ons, maar dan worden het er 2.000 en daarna 20.000. Helaas stopte u daar. Ik zou nog wat zijn doorgegaan. Wat als het er 200.000 worden, of 2 miljoen, of 20 miljoen, of 200 miljoen? Straks staat heel Afrika hier! Wij zijn het OCMW van de wereld niet, hé! Kunnen die lui niet in hun eigen land van de honger gaan sterven?

Bloed

U bent niet de eerste die wreedheid gebruikt om de zegen van de Vlaamse grondstroom over zich af te roepen. Voor ze de pandemie hielp aanwakkeren, was Maggie De Block de pionier op dat gebied. Als ik terugdenk aan wat sommige journalisten schreven om haar populariteit op Asiel en Migratie te verklaren, dan loopt het bloed nog altijd uit mijn ogen. Het kwam allemaal, zo moesten we telkens opnieuw lezen – ad infinitum et ad nauseam – omdat ze zo Echt en zo Authentiek was. En ja, dat wás ze ook, natuurlijk. Dat is ze nog altijd. Alleen stuurt ze geen volmaakt geïntegreerde, perfect Nederlandstalige jongens van 18 meer terug naar het levensgevaarlijke Kaboel – met de sarcastische boodschap dat het in Merchtem ook niet altijd even veilig is. Historici zullen dat later tot op de seconde kunnen berekenen: De Block werd populair toen ze Parwais Sangari op een vliegtuig liet zetten. Toen ze dat deed, en omdát ze dat deed.

Over haar opvolger Theo Francken moeten we genuanceerd zijn. Hij liet geen Sangari’s in oorlogsgebied droppen, en dat sierde hem, maar voorts gedroeg hij zich natuurlijk als een Vlaams Blokker die per abuis de verkeerde partijkaart had gekocht. Bij journalisten die hij op een lunch trakteerde, speelde hij vaak de emotionele peer, waardoor ook hij in interviews vaak met een pincetje werd aangepakt. Reuze Authentieke man, hoor!

Onheil

En nu is het dus uw beurt om toegejuicht te worden als een Romeinse keizer die onder luid applaus de duim omlaag kantelt terwijl uitgeputte gladiatoren, die in de catacomben van het zwartwerk onze economie stutten, zich bereid tonen om te sterven. Uw visie, zo las ik, verzekert de continuïteit van het beleid. Ik vrees dat u daar trots op bent. Vandaar deze brief, mijnheer Mahdi. Er is een klein detail dat wellicht uw aandacht verdient: de historische inspiratiebron van uw partij. Het was u misschien nog niet opgevallen, maar u bent dus bij de CD&V, en die C verwijst naar het christendom. De christendemocratie is er gekomen omdat onwrikbare principes vaak veel onheil stichten. Uw partij rust op het zogenaamde personalisme: niet een abstract beginsel, maar de individuele mens is het hoogste goed in dit heelal. Als christen moet u bereid zijn om elke hongerstaker recht in de ogen te kijken en te zeggen dat u hem liever ziet creperen dan hem papieren te geven. Weet u trouwens waar Jezus Christus zich nu bevindt? Bij die hongerstakers: God heeft Zijn zoon naar de aarde gestuurd om ons leed te helpen dragen. Terzijde: dat vind ik niet. Nee, dat vindt ú. Ik ben een atheïst, voor mij is die God van u Sinterklaas voor volwassenen. U bent de christendemocraat. Jawel, zoals Herman Van Rompuy, die in 2009 de laatste regularisatie van mensen zonder papieren voltrok, als veranderde hij water in wijn. Nog steeds tot zijn tevredenheid. Terecht. Hij is een christen.

Statuten

Nu snap ik dat het almaar moeilijker wordt om het evangelie na te leven. Vroeger, toen Vlaanderen niet dominant maar haast uitsluitend blank was, wilde iedereen zijn naaste nog helpen. De naaste, dat was de buurman die ziek was, of de weduwe die eenzaam zat te wezen. De CVP was baas in Vlaanderen. Het enige dat moest worden dichtgenaaid was de gulp van de misdienaar, om diens piemel te beschermen tegen de graaiende pastoor.

Sinds onze naaste uit verre oorden zich hier heeft gemanifesteerd, is uw partij electoraal danig afgeslankt, als was ze al decennia in hongerstaking. En niemand die uw boodschap nog uitdraagt. De slotsom dringt zich op: pas die C aan. Uw voorzitter Joachim Coens vindt toch dat niet elke mens telt – hij wilde dat zelfs uit de statuten schrappen. Ik zou zeggen: doen! CD&V: Cynisch, Democratisch & Vlaams – klinkt ook niet slecht.

Smakelijk eten!

Joël De Ceulaer, senior writer