Coucke-imperium in Durbuy wil zo snel mogelijk heropenen: ‘De schade zal immens zijn. Daar heb ik me al bij neergelegd’

Durbuy, the day after. Waar de Place aux Foires op dit middaguur normaal zou wemelen van vele honderden — vooral Vlaamse — toeristen, walmt er nu een stank van stookolie, modder en afval. Het water staat in het hart van het kleinste stadje van België dan ook nog altijd een meter hoog. Weliswaar al een halve meter lager dan donderdagochtend, maar nog altijd voldoende om de horeca-uitbaters weg te houden uit hun zaak. 

Ook Evi Meylaerts heeft nog geen poolshoogte kunnen nemen. De Vlaamse baat nog maar sinds afgelopen januari Le Grand Café en La Brasserie de L’Ourthe uit. En zeker die laatste heeft haar naam net iets te veel eer aangedaan: “Vanochtend konden we toch al eens even vanop het dak door de lichtkoepel piepen”, zegt Evi. “Al werden we daar voorlopig niet veel wijzer van. De tafels en stoelen dreven nog altijd in het rond. Zelfs één van onze zware mosselfrigo’s zagen we aan de andere kant van het plein dobberen. Van zodra het water helemaal weg is, zal de schade immens zijn. Daar heb ik me nu al bij neergelegd.” 

De jonge onderneemster vertelt het even fleurig als haar zonnebloemgele regenjas, maar schijn bedriegt. “Vanochtend heb ik toch een dipje gehad, hoor. Doordat we door de lockdown toch tijd hadden, hebben mijn man en ik begin dit jaar in beide zaken nog de keuken en het meubilair gerenoveerd. Twee maand lang tafels schuren, schilderen en kuisen... terwijl dat harde werk nu voor niets blijkt geweest. Dat besef kwam deze ochtend toch wel even hard binnen. Ook omdat de restaurants ondanks het mindere weer van de voorbije weken aan een fantastische zomer bezig waren. Sinds de heropening van de horeca was het hier elke dag over de koppen lopen, met de ene recordrecette na de andere. En dat is nu ineens abrupt tot een eind gekomen.” 

Evi tuurt nog even naar haar restaurants in de ondergelopen verte: “Ik zou liefst zo snel mogelijk mijn mouwen opstropen en aan de opkuis beginnen, maar dat zal nog niet voor vandaag zijn. Want die anti-overstromingsmuur werkt nu net averechts: waar ze donderdagochtend niet kon verhinderen dat het water uit de Ourthe dit plein overstroomde, verhindert ze nu dat het water weer weggaat. Terwijl dat perfect zou kunnen: want het niveau van de Ourthe staat intussen weer lager dan hier.”

Antioverstromingsmuur

Die anti-overstromingsmuur zorgde de voorbije 24 uur voor flink wat discussie bij de Durbuysiens. Want dat ze haar werk niet heeft gedaan, mag duidelijk zijn. “Van de vier eerdere overstromingen die ik de voorbije decennia al in Durbuy heb meegemaakt, was er geen enkele zo rampzalig als deze”, zegt Bart Maerten, medevennoot van het Coucke-imperium. 

Het toont alleen maar hoe vernietigend de waterlopen in deze regio de voorbije dagen waren. “Toen die muur destijds is aangelegd, is ze speciaal 50 cm hoger gelegd dan het hoogst gemeten waterniveau ooit van de Ourthe. Maar blijkbaar volstond dat niet”, zucht burgemeester Philippe Bontemps (CdH), intussen toe aan zijn tweede slapeloze nacht. “Gisterochtend (donderdagochtend, red.) nog voor de zondvloed echt losbarstte, stond ik hier al om 6 uur eigenhandig alle hotels wakker te bellen met het bevel hun gasten te evacueren. En dat is vandaag mijn grootste opluchting: dat hier geen enkel lichamelijk leed is gevallen - geen gewonde of dode. Als je naar Verviers of Pepinster kijkt, had het ook hier veel slechter kunnen aflopen. Er is véél schade in Durbuy, ja, maar wel één die uiteindelijk hersteld kan worden. Met wat geluk is vanavond (gisteravond) het water op de Place aux Fours helemaal weg, zodat iedereen aan de opkuis kan beginnen.”

Alles kapot 

Honderd meter verderop, in een wat hoger gelegen straat, heeft patissier Roger Van Damme dat — nou ja — ‘geluk’ al. De ongewenste gast, die tot een halve meter hoog kwam, is intussen helemaal uit zijn tearoom ‘Désirée’ weggepompt. Wat rest, is ravage. Met vernield parket, bekladde muren en kapotte frigo’s en machines. “Maar in tegenstelling tot mijn collega’s op het plein kan ik tenminste al beginnen opkuisen en vooruit plannen. Straks komt de verzekeringsexpert langs en morgen komen ze die parketvloer al helemaal uitbreken.” 

Allemaal zaken die er ook voor zorgen dat de bekende patissier “na een nacht van amper enkele uurtjes slaap” geen tijd heeft om te treuren. Want daar zou hij nochtans voldoende redenen voor hebben. Na een investering van 1,7 miljoen euro - onder meer gedragen door Marc Coucke - was ‘Désirée’ nog maar zes dagen open: “Zelfs in het allerslechtste worstcasescenario zou je dit toch nooit voor mogelijk hebben gehouden? Terwijl we als een speer waren gestart. Elke dag heeft het hier boven verwachtingen bomvol gezeten. Alles verliep perfect, ook al omdat we alleen maar tweetalige zaalmedewerkers hebben. We hebben daar heel lang naar moeten zoeken. Maar nu kunnen wij alleen maar hopen dat zij het — na corona — opnieuw zien zitten om enige tijd in technische werkloosheid te vertoeven. Pas op, hoe sneller we weer open kunnen, hoe liever. Maar we blijven toch vooral afhankelijk van Sanglier en de bijhorende restaurants van Wout Bru. Zo lang die niet open zijn, zullen er weinig mensen naar Durbuy komen en gaan ook wij weinig klanten zien. Misschien klink ik catastrofaal, maar volgens mij is het zomerseizoen in Durbuy voorbij.”

Woensdag weer open 

Al denken ze daar bij Marc Coucke en co ondanks de miljoenenschade in hun vijfsterrenhotel Sanglier anders over. “We gaan er alles aan doen om tegen dinsdag of woensdag al een deel van het hotel te heropenen”, verrast Bart Maerten. “Dat zou perfect kunnen in het hogere en oude gedeelte van de Sanglier. Waar we met Bru’sserie ook één van Wouts restaurants eerstdaags willen opstarten. Straks worden alvast heel wat waterpompen overgebracht vanuit Pairi Daiza — waar het twee weken geleden onder water heeft gestaan — en als we dan ook een manier vinden om hier de elektriciteit weer te starten, moet dat perfect doenbaar zijn. Net zoals we gisteren hebben proberen te redden wat er te redden viel — met voorop alle dure flessen uit de wijnkelder — gaan we  ook de komende weken proberen te redden. Normaal zou volgende week zondag ook Wouts nieuwe gastronomisch restaurant Le Grand Verre opengaan. Wel, het zal me niet verbazen als dat ook die dag daadwerkelijk zal gebeuren. Dat wat hoger gelegen gebouw is ongeschonden gebleven, net als het interieur en de meubels. En het is niet onze stijl om bij de pakken te blijven zitten.” 

Of zoals Evi Meylaerts het samenvat: “In een hoekje staan huilen, heeft nog nooit iemand vooruitgeholpen.”