‘Wist u dat een mazouttank kan kraken door de kracht van het water?’ Slachtoffers meten waterschade op

Celine Denooz (37) en Frederik Douhard (38), Luik

Op de invalsweg naar Luik waar het koppel woont, ligt elk voortuintje en elke stoep vol kapotte spullen. Overal zijn mensen bezig met modder en puin ruimen. Elk huis is hier getroffen door de waterellende. Celine Denooz wijst naar een wasmachine, een droogkast, diepvries en enkele grote plastiekzakken vol andere spullen. “Alles wat zich op de benedenverdieping en in de kelder bevond, is compleet foutu”, zucht ze.

Zij en haar man Frederik Douhard proberen er het beste van te maken. Ze bestelden met enkele buren samen zondag 200 worsten en broodjes en vonden bij een buurman nog een barbecue die de zondvloed overleefd heeft. De worsten zijn bedoeld voor de vele vrijwilligers die kwamen helpen. Eerder op de dag kwam een vriendelijke Franse dame enkele dozen met thuis ingezamelde spullen afgeven.

De zondvloed heeft er hier heel hard ingehakt. “Ik had die nacht elke twee uur mijn wekker gezet, om de situatie in de gaten te houden”, zegt Douhard. “Om 2, 4 en 6 uur was alles onder controle. Plots ging het fout. En in nog geen half uur tijd was onze hele kelder én benedenverdieping overstroomd. We zaten vast op de eerste verdieping en het enige wat we zagen was overal water. We wisten niet hoeveel dat water nog zou stijgen.”

Over hoe groot de schade is, durft het koppel nog niet na te denken. Daarvoor is het allemaal nog te vers. De verzekeringsmaatschappij kan niet komen kijken, lieten ze weten. Overbevraagd. Douhard neemt dus overal foto’s van. Hij toont een ondertussen ellenlange lijst met schadefoto’s. “Of dit goed komt? Geen idee. Maar deze miserie gaat zeker nog weken duren”.

Francine en Michel Petiau (beide 78), Luik

Nog geen twee vingers. Zoveel scheelde het of niet alleen de benedenverdieping maar ook de eerste verdieping van het huis van Michel en Francine Petiau liep onder water. De pas vernieuwde veranda, het pronkstuk van hun huis en het plekje waar ze helemaal tot rust kunnen komen, is als bij wonder gespaard gebleven. “We hebben ongelofelijk veel geluk gehad”, zegt Petiau, die intussen de ravage elders in het huis toont.  Hulp van de zoon kunnen de zeventigers niet verwachten. Die zit verderop, in Aywaille, met een nog grotere ravage in zijn eigen huis. Gelukkig zijn er enkele buren en vrijwilligers uit nabijgelegen gemeenten komen helpen.

Alle spullen staan op de stoep. De meeste zijn rijp voor het stort. Alles ruikt muf en er zwermen overal vliegen rond. Een man sleurt met veel moeite een zwaar ogend pak naar buiten. “Dat was mijn nieuw bureau”, zegt Michel Petiau stilletjes. “Het moest nog opgezet worden.”

Er zijn de spullen die kapot zijn, maar er is ook de angst. “We zijn zo bang geweest”, geeft hij toe. “We hadden geen idee dat dit hier kon gebeuren.” Met zijn handen schetst hij de buurt. Achter de huizen aan de overkant van de straat stroomt de Ourthe, aan zijn kant loopt de Vesder. Een paar honderd meter verderop stromen ze samen. Daar liep het vorige week helemaal mis. In een mum van tijd stond de hele buurt volledig onder water. Honderden huizen. “Wist u dat een mazouttank kan kraken door de kracht van het water? Dat goedje dreef hier gewoon rond. “

Zijn vrouw zucht. “Of we hier nog durven te wonen? Waar moeten we op onze leeftijd nog naartoe?”

Cedric Ruchenne (43), Chaudfontaine

“Het water kwam hier in de straat 2,5 meter hoog, binnen in huis zo’n 1,45 meter”, zegt Cedric Ruchenne die aan het helpen is in het huis van zijn schoonouders in Chaudfontaine. De watersporen op de muur zijn heel duidelijk te zien. 

Met man en macht probeert de familie het huis weer enigszins bewoonbaar te maken. Of dat zal lukken, is de vraag. Zijn schoonvader krijgt het enkele keren te machtig en barst in tranen uit. Hij zag in een half uur tijd zijn hele levenswerk, het huis waar hij zo hard aan gebouwd had, vernield worden. Hij heeft 32 uur vast gezeten op de bovenverdieping van zijn huis, zonder water of elektriciteit en vooral niet wetende wat er met de rest van de familie aan de hand was. “Het heeft hem gekraakt”, zegt Ruchenne, die vorige week ook moest vluchten voor het water. Hij en zijn vrouw verbleven in Le Château des Thermes wat verder op in Chaudfontaine. “We werden wakker door harde geluiden en veel geschreeuw. We wisten niet wat er gebeurde en zijn door het bos gevlucht naar een hoger gelegen deel. Dat was onze redding, want het hele hotel is zowat weggevaagd.”

Net als we willen vertrekken, trekt zijn schoonvader met tranen in de ogen nog eens aan onze mouw. “We zijn ook in de familie vijf auto’s kwijt, drie van de kinderen en schoonkinderen en die van mijn vrouw en mezelf”, zegt hij. “De schade aan mijn huis schat ik op zeker 50.000 euro, voor zover ik dat nu kan inschatten. Misschien wordt het wel een veelvoud daarvan.”