Leon Boelens werkt al 25 jaar als verkoper van kleding. Hij is een uitgeweken Nederlander die het bedrijf Merk-kleding runt in Retie. Al sinds de jaren negentig schuimt hij Belgische steden af om er geregeld pop-ups te openen om tegen scherpe prijzen outletkleding te verkoopt. Nooit was er geen vuiltje aan de lucht, tot 3 januari 2015. Een klant koopt een T-shirt in een pop-up in Brugge en post een foto met daarop een T-shirt van Superdry. Klein detail: De S lijkt op een L, en hij lacht met het feit dat hij dus Luperdry kocht. Die foto wordt duchtig gedeeld en besproken, en enkele mensen voelen zich gedupeerd. Ze denken namelijk namaak gekocht te hebben.

De verkoper moet zijn winkel twee dagen sluiten en krijgt tweemaal bezoek van de FOD Economie. “Een enorme domper, zeker als je weet dat ik de eerste dag een omzet van 100.000 euro draaide. En dan spreek ik nog niet over de imagoschade”, klinkt het.

Volgens hem en zijn advocaten is van namaak geen sprake. Bij controle zaten enkele stukken waarvan werd gezegd dat het etiket geen UV-markering heeft, wat zou wijzen op namaak. “Met een deurwaarder ging ik originele stukken uit een winkel kopen en die stuurde ik mee, samen met een ander kledingstuk dat als namaak werd afgedaan”, vertelt Boelens. “Wat bleek? Het ‘echte’ stuk was namaak, het andere authentiek. Hoe objectief zijn ze dan?”

Na de sluiting van twee dagen in Brugge kon de man gewoon weer voort werken. Hij kreeg nog twee keer controleurs over de vloer, in een pop-up in Kortrijk en in Leuven, maar toen werd nauwelijks iets gevonden. De man hoopt dat de hetze nu snel voorbij is. “Je kan makkelijker een biljet van 100 dollar namaken dan een trui van Superdry. Dat een grap op Facebook zo uit de hand kon lopen, is pure Kafka”, besloot de man. Vonnis op 13 maart.