Gaan ze dat dan niet doen? Neen. Ze beloven wel orde op zaken te zetten, ze beloven volledige transparantie, ze gaan alle mandaten plus bijhorende vergoedingen oplijsten en we mogen het daarna allemaal weten. Dat gaat wel nog even duren. Want onze politici hebben zelf geen zicht meer op het aantal intercommunales plus afgeleide vennootschappen die ze zelf allemaal hebben opgericht, laat staan op wat die intercommunales en vennootschappen allemaal doen.

Nu goed, het komt niet aan op een dag. En daarna gaan we het dus allemaal weten. Maar ten gronde gaat er niets veranderen. Ook dat weten we nu al omwille van drie redenen. De eerste is dat politici Belgen zijn, heel goede Belgen zelfs. Vanaf het ogenblik dat er een regel is, beginnen ze na te den ken hoe ze de door henzelf gestemde regel kunnen omzeilen. In het kader van het project Beter Bestuurlijk Beleid kregen de intercommunales strengere regels opgelegd. Binnen de kortste keren werden die omzeild door de oprichting van vennootschappen (nv’s en bvba’s) waar minder controle op mogelijk is. In plaats van meer kregen we dus minder transparantie en een wonderbaarlijke vermenigvuldiging van mandaten. De geschiedenis is een eeuwige herhaling.

De tweede is dat politici steevast vinden dat ze alles zelf beter weten en kunnen, dat ze zich in de plaats moeten stellen van de domme burgers en hun bedrijven. En kunnen ze dat niet als gemeentebestuur, dan richten ze een intercommunale op. Bedrijfje spelen is toch zo plezant, ook omdat het zorgt voor extra inkomsten. Het brengt ons bij de derde reden, te veel gemeenten zijn te klein en gaan dus intergemeentelijke samenwerkingsverbanden aan.

Een onoplosbaar probleem? Toch niet. De oplossing ligt zelfs voor de hand: een verplichte fusie van gemeenten tot een niveau dat ze bestuurlijk in staat zijn te doen wat moet in functie van het algemeen belang. Dan heeft men binnen het gemeentebestuur en binnen de administratie meteen voldoende bekwaam personeel. En zijn er daarna toch nog een aantal intercommunales nodig, dan moeten die minstens van provinciaal niveau zijn en onder de rechtstreekse voogdij van de Vlaamse regering komen en moeten die zich jaarlijks verantwoorden voor het Vlaams Parlement. Of is dit voorstel te simpel?