Als Geert Wilders een bebloede foto van Angela Merkel twittert na de bloedige aanslag in Berlijn, is voor Paul Wilders de maat vol. Na jaren van radiostilte uit hij felle kritiek op zijn broer Geert.

Verontwaardiging

“Je kunt ver gaan, maar met deze tweet had hij een grens overschreden. Het was de druppel”, vertelt Paul Wilders aan RTL Nieuws, in het eerste interview dat hij in jaren geeft aan media. Hij vervolgt: “Ik wilde met mijn tweet mijn eigen verontwaardiging delen. Een grens stellen. Ik heb daarmee ook gehoor gegeven aan wat veel andere mensen dachten.”

Sindsdien zien of spreken de broers elkaar niet meer. “Mijn openlijke kritiek was tegen het zere been. Het is jammer, het kan gebeuren. Wie weet trekt het weer bij. Het zou leuk zijn om onze relatie weer op een redelijk niveau te krijgen. En als het niet gebeurt, dan is dat heel jammer.”

Ontboezeming

Paul Wilders bekent dat hij zijn broer Geert niet vaak ziet. Zoals niemand in de familie. “En na mijn ontboezeming op Twitter vorig jaar waarin ik mij verexcuseerde voor mijn broer, is er een oorverdovende stilte wat hem betreft.” Daarvoor hadden de broers nog wel contact, al was het gering. “We communiceerden vooral met app’jes en sms’jes. Die jongen is gewoon erg druk, we zagen elkaar hoogstens op verjaardagen.”

Volgens Paul Wilders, de enige en oudere broer van de PVV-leider, is Geert niet gewend aan tegenspraak: “Hij bestuurt zijn rijk als een keizer. Wie hem serieus tegenspreekt, heeft afgedaan. Familie of niet.” Hij vervolgt: “Als je zo lang keizer bent en zo lang leeft in isolatie zonder sociaal leven, dan ga je daarnaar leven. Het is spijtig om dat te zien gebeuren. Ik gun hem beter.”

Gevaarlijke zaak

Paul schroomt niet om zijn ideeën over het gedachtegoed van broer Geert te uiten op Twitter. Waar hij zich het meest aan stoort? “Het politiek exploiteren van sociaal ongenoegen in de samenleving is een gevaarlijke zaak”, zegt hij in het interview met RTL Nieuws. “Degenen met het ogenschijnlijk mooiste fruit op de marktplaats verkopen vaak de giftigste sinaasappels.”

Een politiek stemadvies geven wil hij niet. “Het staat een ieder vrij om te stemmen op wie hij of zij wil. Ik vaar liever mijn eigen koers.”

Doodsbedreigingen

Paul Wilders moet een zware last dragen voor zijn kritieken op de PVV-leider. Het kwam hem al op meerdere bedreigingen te staan. “Die bedreigingen zijn omstreeks 2008 begonnen”, vertelt hij. “Ik heb toen een tijdje zelf een blog bijgehouden, puur op persoonlijke titel. En Francisco van Jole van Joop.nl toestemming gegeven om daar artikelen van over te nemen. Dat riep destijds al meteen controverse op.”

Ook op straat kreeg hij te maken met bedreigingen en intimidatie. “Bijvoorbeeld als ik ging wandelen met mijn honden. Dan kwam ik groepjes mannen tegen. Die stonden dan met knuppels op mij te wachten. En dan werd er weleens een klap uitgedeeld. Ik loop er niet voor weg, maar het gegeven dat het gebeurde was toch ietwat vervelend. En dan laat ik de talloze telefonische bedreigingen maar voor wat ze zijn.”

Het meest recente geval van intimidatie dateert van enige weken geleden. “Ik liep ‘s avonds naar mijn auto, het was donker. ‘Na de verkiezingen komen we met je afrekenen’, riep een groep mannen. Alsof een verkiezingsoverwinning van de PVV legitimiteit geeft om zoiets te doen.”

Jongemannen

Weet Paul Wilders wie er achter de bedreigingen zitten? “Het zijn in de regel meestal jongens of jongemannen. Tussen de 18 en 30 jaar. En dan zijn er ook nog de overige bedreigingen die vaak spontaan gebeuren als ik ergens ben. Mensen herkennen me geregeld.”

De ene groep zegt dat ik een verlengstuk ben, de andere een tegenstander van Geert

“De bedreigingen zijn hoofdzakelijk afkomstig van twee groepen: allochtonen die mij associëren met mijn broer vanwege mijn achternaam. En er zijn de PVV-adepten. De ene groep zegt dat ik een verlengstuk ben, de andere een tegenstander van Geert.”

Zodra er een verkiezing aankomt, lokaal, provinciaal of landelijk, dan laaien de bedreigingen weer op. “Ik spreek ook regelmatig met PVV-aanhangers en dan vragen ze me wel: moet dat nou, die kritiek? Dan discussiëren we, we komen er dan wel of niet uit. Maar dat is het dan ook. Gewoon een uitwisseling van meningen. En zo kan het en hoort het ook.”