Opnieuw aan het werk na burn-out? Gentse studie toont aan wat terugkeer wel en niet succesvol maakt

Uit ervaring leerde ik dit: the workload moet haalbaar zijn, appreciatie is belangrijk, de inhoud moet matchen met jouw kennis en vaardigheden want ook een mismatch daar kan veel stress veroorzaken. Is dit de job voor mij? Heb ik hier de vaardigheden en competenties voor? Geeft dit me energie? Doe ik zelf moeite om te groeien? Wees eerlyk met jezelf en wijs niet alleen naar de baas. Jij en de collega's in je team hebben zelf ook wat zelf in de hand. Bij te grote workload, doe er SAMEN wat aan.

Burn-out begint eigenlijk al tijdens de sollicitatie. Mensen worden gedwongen om te faken, alsof ze zichzelf moeten verkopen: "Jazeker, dat kan ik!" "Geen probleem, kan ik ook!" "Jaja, uw firma is fantastisch: hier kan ik mijzelf ontplooien" (sic). Werkgevers geloven dat, want ze weten niet wat het is om 9u per dag samen te werken met mensen die men niet zelf gekozen heeft. Zowel WG als WN moeten zich vrijer voelen (ik kan hier weg als ik wil)(ik kan die gemakkelijk ontslaan als ik wil).

Eén van de voornaamste redenen van burn-out is dat de werkgever de signalen van de werknemer niet serieus neemt. Ik heb het zelf meegemaakt, en het enige waar ik schuld aan heb is dat ik niet harder op tafel geklopt heb. Maar zolang je nog meedraait is er voor de werkgever geen probleem, pas als je maanden uitvalt wordt er (misschien) iets aan gedaan.

Vraag het eens aan zelfstandigen, die hebben geen tijd om burn-out te krijgen, punt.

Mensen moeten eens leren met minder content zijn en niet teveel hooi op hun vork te nemen. Zeker als ze dat niet aankunnen. Werkgevers niet altijd beschuldigen van bluf die je zelf maakt. Ofwel kan je je werk aan, ofwel kan je het niet aan. Leer van jezelf ipv altijd de schuld bij werkgevers te leggen. Het leren nee zeggen is dezelfde munt als dat werkgevers die nee moeten kunnen aanvaarden. Helaas in onze maatschappij is het altijd de werkgever zijn schuld. Tot er geen werkgevers meer zijn.