‘Twee zomers’ heeft de verslavende capaciteiten van een zak paprikachips, die erom schreeuwt in één grote vreetbui te worden geconsumeerd

Een iconisch duo zijn ze nog niet, maar ze timmeren wel aan de weg. Nadat Tom Lenaerts en Paul Baeten Gronda  samen de scenario’s voor Over water schreven, komen ze nu met Twee zomers aanzetten. Alweer een zondagavondreeks, waarmee ze alweer hopen de kijker en masse naar Eén te lokken. De reeks vertelt het verhaal van een groep jeugdvrienden die dertig jaar geleden een – om verschillende redenen – memorabele vakantie beleefde. Sindsdien is het contact wat verwaterd. maar wanneer Romée, het meest succesvolle lid van het gezelschap, haar vijftigste verjaardag viert, nodigt ze iedereen uit om dat te komen vieren op een privé-eiland in de Middellandse Zee. Net dan duikt een compromitterende video op, gedraaid tijdens die bewuste vakantie, en wordt de vriendengroep genadeloos uit elkaar gespeeld.

Het resultaat?  Een reeks met de verslavende capaciteiten van een zak paprikachips , die erom schreeuwt in één grote vreetbui te worden geconsumeerd. Met het oog daarop is de reeks meteen integraal op VRT.NU te vinden en mag ze daarna ook in hetzelfde binge-formaat de wereld proberen te veroveren via Netflix. Een poging die de makers duidelijk ernstig nemen. De mondiale ambities spatten van het scherm. De protagonisten maken hun opwachting in architecturale pareltjes die aan Big Little Lies doen denken. De verhaallijn doet dat bij momenten ook trouwens. De passage waarin het reisgezelschap in een stel bootjes richting vakantieverblijf sjeest lijkt dan weer rechtstreeks uit Succession geknipt. Om maar te zeggen, het is Lenaerts en Baeten Gronda menens met die internationale plannen. 

Al rollen ze die wel uit à la belge. De Belgische productiesector wordt wereldwijd geroemd omwille van de uitzonderlijke kwaliteit om bescheiden producties peperduur te laten lijken. Dat unique sellingpoint zetten de makers met Twee zomers graag nog eens extra in de verf. Het exclusieve eiland waarop de gebeurtenissen zich afspelen bijvoorbeeld? Zo fake als de pest. Een televisieserie draaien op een eiland kost je een arm en een been aan transportkosten alleen en dus haalden Lenaerts en co. een paar digitale trucs boven om een schiereiland volledig los te scheuren van het vasteland. Et voilà: een volwaardig eilandgevoel voor slechts een fractie van de prijs. 

Nu is het beide heren met Twee zomers niet enkel om het snelle bingesucces te doen. Ze willen naar eigen zeggen ook wat grijswaarden toevoegen aan het maatschappelijk debat over grensoverschrijdend gedrag dat tegenwoordig heel zwart-wit wordt gevoerd. De kijker doen nadenken over schuld, onschuld en de verschillende gradaties die daartussen liggen. Niet de makkelijkste keuze voor wie op succes op een platform als Netflix mikt. Wel een moedige.

Twee zomers, nu op VRT.NU