Gentse Overpoort geeft zich over aan een eerste nacht zonder zorgen: “Trakteren jullie een plateautje?”

De studenten zijn net klaar met de examens en dus zal geen regen of stormwaarschuwing hen tegenhouden. Om 19 uur is het iets stiller dan gewoonlijk in de Overpoort. Met goede redenen: vanavond loopt het feestje niet meer af om middernacht, maar kunnen we weer doorgaan tot de benen het niet meer houden. Dat betekent pittakoten die uitpuilen van het volk, een lange rij aan frituur de Gouden Saté en hier en daar al een jongedame die met de handen in het haar zit: een beetje te vroeg gepiekt. 

De dancings zijn nog dicht, het grootste deel van de dertig cafés in de Overpoort blijft gesloten tot de klok van twaalf. Weinig zin om eerst zittend te starten en koppige studenten wijs te maken dat ze nog even niet mogen dansen zonder mondmasker. Dat blijkt ook een heel redelijke strategie te zijn: de paar cafés die al open zijn, hebben de grootste moeite om de meute onder controle te houden. Dat er knaldrang is, dat iedereen hier staat te springen om je nog eens volledig te geven, zonder één oog op de klok te houden. 

Eerder deze week liet burgemeester Mathias De Clercq (Open Vld) optekenen dat hij de Overpoort niet zou laten ontruimen, of de cafés nu open mochten om twaalf of niet. Halverwege donderdag kwam dan het verlossende nieuws: dansen vanaf middernacht. Met CST-controle maar dan ook zonder mondmasker, al was dat laatste toch meer een rechtzetting van de feiten, want erg veel mondmaskers zien we zelfs voor twaalf uur niet meer. Probeer het maar eens bij te houden, in de massa’s die zich voor de deuren van de cafés vormen. 

In De Vagant zijn de deuren wel al open en is het lastig om iedereen op zijn stoel te houden. “Sinds maandag is het eigenlijk tussen vier en 12 vollenbak geweest”, zegt barman Juul terwijl hij de zoveelste plateau pinten van de avond vol zet. “Vanavond is het allemaal wat later begonnen. De piek zat gisteren rond 19 uur, nu verwachten we om 23 uur een bom volk”. De sfeer zit er al goed in, het café zit tegen 21 uur eivol terwijl er ook buiten op de bankjes al flink wat studenten verzameld zitten. Een meisje slaat een bezorgde arm om haar vriendin die zoveel feestvreugde niet meer gewoon is. 

De witte labojassen zijn ook aanwezig: de studentencafés trekken veel volk vroeg op de avond. Café Salamander zit propvol. Sd’A, de Kortrijkse studentenclub, heeft zijn verkleedcantus en zet de avond vroeg in, het paar vleugeltjes op de rug van hun leden nog frêle en fris aan het begin van een bacchanaal. Hadden we ad-fundums geteld, we kwamen na twee minuten vingers en handen te kort. 

Terug in de Vagant dan: daar zijn Milan, Noa, Thibault en Anton er al in geslaagd om ettelijke plateaus met pinten weg te werken. “Wij blijven gewoon hier”, klinkt het aan de toog. “Het is ons stamcafé en straks kunnen we hier gewoon dansen, dus we gaan door tot de vroege uurtjes”. Code Oranje, dat betekent fuiven tot 7 uur. Precies hoeveel ze al binnen hebben, durven ze niet goed tellen. Precies hoeveel ze er nog binnen zullen hebben, ook niet. Of ze op de foto willen? Zeker, en onze fotograaf krijgt ook meteen een pint getrakteerd. Kwestie van het gezellig te houden. 

Iets verderop drukt een groepje electromechanicastudenten en handelsingenieurs-in-opleiding het gaspedaal in. Getuige daarvan de toren bekertjes die op elk festival goed zou zijn voor een paar bonnetjes. De goesting om te dansen zit erin, de eerste passen worden al lang niet meer voorzichtig gezet en we zien zelfs al een paar voorzichtige flirtmoves. Schuren, kunnen we dat nog? Pintje in de lucht, K-Pop door de boxen en een een soort oerkreet die twee jaar frustratie en opgekropte knaldrang brengt. “Trakteren jullie een plateautje”? De portefeuilles zullen morgen ook plots een pak lichter wegen, neem het van ons aan. 

En dan is er muziek. Sterrenstof van De Jeugd Van Tegenwoordig en nooit was het zo waar. “Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft”, zingt Faberyayo. En dat dit nummer ruim tien jaar oud is, kan echt niemand iets schelen. Het wordt een lange, lange nacht. Armen in de lucht, de vloer plakt van de pinten. Zweetgeur, verraderlijke cocktails en... Niemand gaat morgen naar de les, want het is code oranje, en da’s vanaf nu codetaal voor feest.