1. Sartre & De Beauvoir, Frank Focketyn en Sien Eggers

Filosoof en theatermaker Stefaan Van Brabandt schreef Marx voor Johan Heldenbergh, Socrates voor Bruno Vanden Broecke en Spinoza voor de Nederlandse acteur Han Kerckhoffs. Dat waren steevast monologen. Voor het vierde luik in deze theaterreeks over grote filosofen, moest hij wel een dialoog schrijven. Hij heeft het namelijk over het beroemdste koppel uit de geschiedenis van de filosofie: Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir. Het was onmogelijk om het over de ene te hebben en niet over de andere. Ze inspireerden elkaar en filosofeerden in onderlinge gesprekken.

In deze voorstelling kijken de twee cultfiguren van het Franse existentialisme terug op hun leven en denken. En op hun turbulent liefdesverhaal. Zo kennen we de toneelstukken van Stefaan Van Brabandt: een geraffineerde mix van biografische wetenswaardigheden en toegankelijk filosoferen. “Ik wil vooral tonen dat filosofen net mensen zijn, en dus geen heiligen”, lacht hij in het jongste nummer van Filosofie Magazine. In hetzelfde interview wordt duidelijk dat hij niet kon bevroeden hoe actueel zijn onderwerp nu zou zijn toen hij twee jaar geleden aan dit project begon. “Maar vandaag zijn vrijheid en identiteit, de twee grote thema’s van het existentialisme, niet meer weg te denken uit het maatschappelijk debat.”

Frank Focketyn en Sien Eggers hebben al veel samengewerkt. Het klikt en dat merk je in de voorstelling. In Nederland zijn al opvoeringen geweest en de reacties spreken boekdelen. De recensent van De Volkskrant ging uit de bol: “Het is zo meeslepend uitgevoerd dat je bijna hallucinerend de zaal uit loopt.”

2. Theater: veel liefdesverdriet

In de sprankelende versie van de Nederlandse successchrijver Ilja Leonard Pfeijffer wordt De meeuw van Anton Tsjechov een ernstige komedie over onvervulde verlangens, getroebleerde familiebanden, opvlammende generatieconflicten en vooral heel veel liefdesverdriet. (agr)

3. Theater: het gesproken woord

In het werk van de Russische schrijfster Maria Stepanova is oorlog een strijd om taal. Zuidpool presenteert drie van haar epische gedichten als een koorwerk voor vijf vrouwenstemmen, begeleid door een soundscape. Ze zoeken naar wat het nog betekent om iets te zeggen en of er nog iets van waarheid rest in het gesproken woord. (agr)

4. Theater: bewijzen zijn er niet

Het theatercollectief Lazarus heeft iets met Russische schrijvers uit de negentiende eeuw. Deze keer pakken ze Dostojevski’s Misdaad en straf aan. Het bevat alle G-thema’s die kenmerkend zijn voor ’s mans oeuvre: geld, geweten, gulheid, geilheid en God. Een misdaadverhaal als een koortsdroom. Bewijzen zijn er niet. (agr)

5. Dans: terug naar het primitieve

De Taiwanese Chen-Wei Lee danste in het gezelschap van de legendarische Pina Bausch, maar liet zich ook hier opmerken bij Lisbeth Gruwez. Nu zien we haar met de Hongaarse choreograaf en danser Zoltán Vakulya, ontdaan van alle verhulling en decoratie, teruggrijpend naar het primitieve van de dans. Voor het eerst live te zien in Vlaanderen. (agr)

6. Theater: aanklacht met humor

Met het verhaal over een ingestorte goudmijn formuleert Dimitri Leue een aanklacht tegen de manier waarop kapitaal en economie voorrang krijgen op mens en milieu. Het stuk, dat toch veel humor bevat, speelt hij zelf met Warre Borgmans, Alice Reijs, Laura François en Michael Pas. (agr)

7. Muziektheater: Verdi overgedaan

Regisseur Tom Goossens waagt zich weer aan een muziektheaterbewerking van een operaklassieker, deze keer van Verdi. In een tragedie die begon als een komedie zien we hoe een hofnar zijn dochter beschermt tegen de avances van een hertog, maar haar uiteindelijk de dood injaagt. Met Karlijn Sileghem, Stefaan Degand, een pianist en twee zangers. (agr)

8. Theater: het onbereikbare

Wim Opbrouck herkent zich in een bultrug die op het strand is aangespoeld. Hij schreef zelf de tekst vanuit het perspectief van de walvis. Hij spreekt, beweegt en ademt, zingt en danst zoals alleen walvissen dat kunnen. Met een verteller en twee muzikanten is dit theatraal concert een moderne parabel over het onbereikbare. (agr)