LEES OOK. Kampse bestuurders van failliet filmbedrijf Corsan moeten voor rechtbank verschijnen

De drie bestuurders worden vervolgd voor onder meer schriftvervalsing, oplichting via het taxsheltersysteem, inbreuken op de prospectuswet en fiscale valsheden. Corsan haalde voor zijn filmprojecten miljoen euro’s op via het taxsheltersysteem. Zelfstandigen en kmo’s werden gelokt met de belofte van aanzienlijke rendementen voor hun investering. 

Het Antwerpse filmbedrijf zou het echter niet al te nauw met de taxshelterwetgeving hebben genomen. Na een krantenartikel werd Corsan door de Bijzondere Belastinginspectie onder de loep genomen en startte ook het parket met een onderzoek. Investeerders kregen geen eindattesten meer, raakten in de problemen met de fiscus en haakten af. In 2016 ging Corsan failliet. 

Volgens het openbaar ministerie is er sprake van een zeer omstandig fraudesysteem binnen het filmbedrijf. Zo zouden budgetten voor filmproducties kunstmatig verhoogd zijn, zodat er meer taxshelterinvesteringen binnengehaald konden worden. De procureur had voor Paul B., zijn broer Johan B. en zijn vrouw Marie V. vorige week vier jaar cel geëist. Voor twee bedrijfsrevisoren vorderde hij zelf de vrijspraak. 

De verdediging van Paul B. had vorige week al de vrijspraak gevraagd. Donderdag kwamen de advocaten van de andere beklaagden hetzelfde doen. “Ze deden alles op advies van fiscalisten, advocaten en revisoren en dachten dat alles volgens de wet gebeurde. Ook het feit dat de Vlaamse Gemeenschap hen voor de eerste zes films zonder probleem de eindattesten afleverde, sterkte hen in de overtuiging dat alles wettelijk in orde was”, pleitte de advocaat van Johan B.

Marie V. hield zich binnen Corsan bezig met kantooraangelegenheden, het beheer van het wagenpark en de catering, recepties, de huisvesting van de crew en was het aanspreekpunt voor het personeel. “Zij was niet betrokken bij de onderhandelingen, heeft geen enkele raamovereenkomst mee ondertekend en had ook geen boekhoudkundige taken. Van het taxsheltersysteem wist zij niets af.”

De advocaten van de bedrijfsrevisoren vonden de gevorderde vrijspraak meer dan terecht. “Onze cliënten werden ten onrechte mee het bad in gesleurd door stemmingmakerij van de burgerlijke partijen die ‘deep pockets’ zochten om hun verliezen te kunnen recupereren. Maar zij zijn geen verlengstuk van het bestuur en waren niet betrokken bij het fraudesysteem met de faxshelter. Zij zijn evenmin speurders die fiscale fraude moeten opsporen. Tijdens het uitvoeren van de controles zijn er nooit alarmbellen afgegaan.”

Vonnis op 24 maart.