Dit is de vrouw achter president Zelenski: van leven in de schaduw tot first lady die weigert haar belegerde land te verlaten

Een “niet-publiek figuur” noemde Olena Zelenska zichzelf in een interview met de Oekraïense editie van het modeblad ‘Vogue’ bij de aanvang van het presidentschap van haar man. En dat was ze tot dan ook.

Ze groeide op in de stad Kryvy Rih, zo'n 350 kilometer ten zuidoosten van de hoofdstad Kiev, en ging er later architectuur studeren. Het was op de universiteit dat ze Volodimir leerde kennen. Die studeerde rechten en was een veelbelovend komiek. Het klikte en Zelenska besloot om hem te helpen zijn acteercarrière uit te bouwen. Ze was een begenadigd schrijfster en besloot teksten te maken voor hem en zijn productiebedrijf, Studio Kvartal 95. Iets wat ze trouwens nog altijd doet, want de functie van first lady is in Oekraïne louter ceremonieel. 

Terwijl zijn ster steeg, verkoos Zelenska om op de achtergrond te blijven. “Ik deed wat ik leuk vond”, zei ze daarover. “Mijn man stond altijd in de schijnwerpers, maar ik voelde me meer op mijn gemak in de schaduw.”

Toen ze acht jaar samen waren, besloten ze te trouwen. Dat was in 2003. Een jaar later werd dochter Sasha geboren en in 2013 zoon Kiril. Hen schermt ze zorgvuldig af van de media, omdat ze vindt dat ze hun eigen keuzes moeten kunnen maken. Slechts bij uitzondering post ze een foto van hen op sociale media. Op Instagram is er welgeteld één waarop ze allebei herkenbaar in beeld zijn en die dateert van bijna drie jaar geleden. 

Van haar en haar man laat ze vaker iets zien en daaruit lijk je te kunnen opmaken dat ze een hecht koppel vormen. Zo postte ze op valentijn nog een zelf opgenomen video waarin de twee elkaar op het einde kussen. 

Opmerkelijk: ze was er aanvankelijk niet voor te vinden dat haar man een gooi naar het presidentschap zou doen, want ze besefte dat het alles zou veranderen en dat hun leven er niet gemakkelijker op zou worden. Ze moest het dan ook nog eens via sociale media vernemen dat hij zich toch kandidaat had gesteld.

“Toen ik hem vroeg waarom hij het me niet vooraf had gezegd, antwoordde hij dat hij het vergeten was”, aldus Zelenska in ‘Vogue’. “Mijn man weet hoe hij iemand moet verrassen. Nee, serieus. We hadden het er al een hele tijd over gehad en ik had hem toen ook gezegd dat ik hem altijd zou steunen.”

Haar engagement toonde ze ook toen ze opeens first lady was. “Ik had mijn oude leven in de schaduw gewoon kunnen voortzetten, maar ik besloot ook nu mijn man te steunen en mijn invloed aan te wenden om aandacht te vragen voor belangrijke sociale thema’s”, zegt ze daarover. 

Ze focust daarbij onder meer op gezondheid bij kinderen en gelijke rechten voor alle Oekraïners. Ze wordt ook vaak geprezen om haar kledingkeuze, waarbij ze vaak kiest voor Oekraïense designers.

Intussen verzamelde ze op Instagram alleen al meer dan twee miljoen volgers. Ze wordt in haar thuisland dan ook beschouwd als één van de meest invloedrijke Oekraïners.

Sinds de oorlog begon, postte ze al verscheidene berichten om haar landgenoten een hart onder de riem te steken en hun moed en kracht in de kijker te zetten, in het bijzonder die van de vrouwen. “Jullie zijn geweldig. Ik ben trots dat we landgenoten zijn”, klonk het vrijdag nog bij een foto van de Oekraïense vlag. “Ik zal me vandaag niet overgeven aan tranen en paniek. Ik zal kalm en zelfverzekerd zijn. Mijn kinderen kijken naar mij. Ik zal naast hen staan. En naast mijn man. En naast jullie. Ik hou van jullie. Ik hou van Oekraïne.”

Zelenska zou de daad bij het woord voegen en zich net als haar kinderen nog altijd in Oekraïne bevinden, op een geheime locatie. Een aanbod van de Verenigde Staten om haar het land uit te krijgen, sloeg ze af. Ondanks het feit dat ze net als haar man een belangrijk doelwit zou zijn van de Russische troepen. Vrijdag zei Zelenski nog dat hij “gemarkeerd was als doelwit nummer 1 en zijn familie als doelwit nummer 2".

Lees alles over het conflict in Oekraïne in ons dossier.

LEES OOK:

PORTRET. Van fictieve tot échte president van Oekraïne: Volodymyr Zelensky, de man van wie de Russen hoopten dat hij maar een lachertje was (+)