“Het stoort me dat er naast de klassieke, monogame relatie zo weinig plaats is”, aldus Aussems. “Er zijn maar weinig alternatieve relatievormen die gewoon bestaan, zonder dat er zo’n helle Kijk dit nu toch eens!-spot op gericht wordt. En ik begrijp het natuurlijk wel. Polyamorie – om nu maar één ding te noemen – is chaotisch, complex, moeilijk te bevatten. Maar zodra je enigszins buiten de lijntjes kleurt, word je meteen als raar bestempeld. Dat vind ik wel erg. In mijn vriendenkring is het allemaal normaal: een relatie kan er alle mogelijke vormen hebben, zolang de contouren maar duidelijk zijn. Ik heb veel vrienden die een relatie hebben maar daarbuiten in alle openheid ook nog met anderen slapen.”

“Ik weet nog altijd niet wat ik zelf precies wil”, aldus Aussems. “Elke volgende dag van mijn leven met iemand delen, het is een romantische droom die aan me trekt. Maar tegelijk denk ik: de wereld is zo gróót. Zal ik het grote feest niet missen als ik mezelf vastklink aan één idylle?”