Op de vraag of ze lang hebben moeten nadenken om deel te nemen aan het BV-toernooi van het Belgisch Kampioenschap darts, reageren Kenji Gooris (20) en Loena Hendrickx (21) totaal verschillend. “Totaal niet!”, klinkt het aan de zijde van Kenji, terwijl Loena lang twijfelde. “Ik weet nog niet goed waar ik aan begin”, zegt ze. Als we de twee twintigers spreken, hebben ze nog dik een maand om zich voor te bereiden.

Kenji, de jongste telg van Sam Gooris en Kelly Pfaff, heeft er met zijn deelname aan BV Darts al een voorbereiding van jewelste op zitten. Hij hield er zelfs een blessure aan over. “Ik had een overbelasting aan mijn linkerschouderblad, die ook voelbaar was in mijn rug. Ik ben drie maanden gestopt, maar een maand geleden ben ik weer begonnen met ‘smijten’. Voor en tijdens de opnames trainde ik met papa en mama elke dag, vaak meerdere uren per dag. Dan begint het toch wel door te wegen”, vertelt hij.

Behalve een keer een pijltje gooien tijdens een vakantie in Turkije, had Kenji voordien nog nooit aan een dartbord gestaan. “Maar papa volgde darts wel. Toen ik de vraag kreeg om aan BV Darts deel te nemen, begon de interesse steeds meer te groeien. Ik dacht zeker dat ik er de eerste ronde zou uit liggen, maar belandde in de finale”, klinkt het, terwijl hij zichtbaar nageniet.

“Maar je moet enorm gefocust zijn om goed te kunnen darten. En ik heb soms last van concentratieproblemen. Ik ben een entertainer, en moedig vooral graag anderen aan. Ik kan er niet aan doen”, lacht hij. Hoe hij op korte tijd zo’n goede darter geworden is? “Ik ben zeker geen prof”, blijft hij bescheiden. “Maar ik speel elke wedstrijd met plezier, en zonder stress. Ik heb niets te verliezen, hé. Wat blijkbaar ook wel heeft geholpen, is dat ik in het verleden baseball heb gespeeld. Al deed ik dat met mijn rechterarm, dartpijltjes gooi ik met links”, lacht hij.

“Ik blijf het in de familie zoeken”

In Turnhout zal hij aan de zijde van Loena Hendrickx staan, al geeft hij toe dat hij nog niet van de vice-wereldkampioene kunstschaatsen had gehoord. Loena kent Kenji wel, en ze weet ook van zijn succesdeelname aan BV Darts. “Ik vind het heel spannend”, glimlacht ze zenuwachtig. De Arendonkse heeft met haar achtste plaats om de Olympische Winterspelen en tweede op het WK ondertussen een schitterend palmares behaald in haar sport, maar darts, dat is iets nieuws.

“Ik had wel zin in een nieuwe uitdaging, en ik hou ervan sporten uit te proberen die ik nog niet ken. Dus ik dacht: waarom ook niet? Al zal ik nog goed moeten trainen, en de spelregels moeten leren.”

Dit keer zal niet haar broer en schaatscoach Jorick aan haar zijde staan, maar haar oudste broer Larris. “Hij zit in een dartclub in Arendonk, en gaat me het spel aanleren. Ik blijf het in de familie zoeken”, lacht ze.

Naar tactiek, en techniek, moet Loena dus nog op zoek. Kenji weet al vrij goed wat hem te doen staat. “Zo hoog mogelijk gooien, en dan afwerken. Het is wel zonde dat we geen dubbels uitgooien in Turnhout, want dat is mijn specialiteit. En dat maakt het ook spannend”, zegt hij. “Dat vind ik zo leuk aan darts: als je een match tussen twee toppers ziet, kijk je élke keer naar een WK, of een Champions League-match. Het is een sport met veel variatie en diversiteit, voetbal vind ik bijvoorbeeld meer eenheidsworst. Het is heel terecht dat darts zoveel aandacht krijgt. En het spreekt alle leeftijden aan, ik heb vrienden genoeg die er zich aan wagen in hun vrije tijd.”

Hakken

“Ik vermoed dat het ook met corona te maken heeft dat darts zo populair geworden is. Iedereen

kan zo’n bord in huis halen, je hebt er niet veel middelen voor nodig”, zegt ook Loena. Ze mag dan minder kennis en ervaring hebben dan Kenji, kan ze misschien het verschil maken door haar mentale kracht? “Op het ijs moet je mentaal inderdaad heel sterk zijn”, legt ze uit, “dus dat ben ik wel gewoon, maar dit toch iets helemaal anders. Ik weet nog niet goed wat ik moet verwachten, maar ik heb er zin in.”

Terwijl Kenji vlotjes pijlen gooit richting het bord, is Loena nog wat onwennig. Ze krijgt niet alleen tips van Kenji, maar ook van mama Kelly. En die doen haar goed. Heeft Loena een verborgen talent? De dartpijltjes vinden hun weg op een elegante manier naar het bord, zelfs naar de bullseye. “Je moet hoge hakken dragen”, weet Kenji.

Loena denkt dat ze er wordt doorgesleurd, maar Kenji is doodserieus. “Dat doen de meeste vrouwen als ze wat kleiner zijn. Het helpt echt, naar het schijnt. En altijd dezelfde schoenen dragen, dat is ook belangrijk.”