Waarom voeren bonden actie? "Compliment is fijn, maar mensen willen ook op andere manieren waardering"

De socialistische vakbond heeft ook opgeroepen om vandaag te staken, de christelijke en de liberale vakbonden deden dat niet. 

“Het is moeilijk om met de regeringen akkoorden af te sluiten", zegt Jan Coolbrandt van de christelijke vakbond ACV. "Wij vinden dat de regeringen ons niet au sérieux nemen, de sociale dialoog is verstoord, we praten, maar er komen geen akkoorden uit. We voelen weinig respect vanuit de overheden voor het personeel.” 

"In de private sector wordt er na het afsluiten van het interprofessioneel akkoord gepraat over koopkrachtverhoging. In de openbare sector is dat sinds jaren niet het geval. Voor federale ambtenaren bijvoorbeeld zijn er sinds jaren geen loonakkoorden meer afgesloten, dat is ook het geval bij de lokale regionale besturen, die besprekingen zijn ongoing."

"Wij eisen, zoals in de private sector, tweejaarlijkse akkoorden met inhoud, waaronder koopkracht, meer ook nog omwille van het feit dat -rekening houdend met hoge inflatie- de koopkracht onder druk staat, de vervoer- en energiekosten heel hoog zijn. En met of zonder, maar graag met index, dekken de lonen die kosten helemaal niet, dus we willen ook meer loon." 

De vakbonden vinden het essentieel dat er door de regering geïnvesteerd wordt in openbare diensten. "Wij zeggen: openbare diensten zijn onmisbaar", legt Koolbrandt uit. "We hebben dat ook bewezen tijdens de coronacrisis, wij zijn belangrijk om de economie draaiende te houden, daar moet in geïnvesteerd worden, dat gaat ook over de werkomstandigheden van de mensen." 

"Er zijn wel wat crisissen geweest en zij stonden paraat", voegt Chris Reniers van de socialistische vakbond ACOD eraan toe. "Ik bedoel: corona, maar ook de watersnood in Wallonië. Een schouderklopje en een compliment, dat is fijn, maar mensen willen ook op andere manieren waardering krijgen en die komt er niet.” 

"Investeren in goeie openbare diensten, dat is ook investeren in een samenleving", gaat Reniers verder. "Als je toegankelijke en goedkope openbare diensten aanbiedt, is dat ook een stukje koopkracht voor de mensen: goed openbaar vervoer, degelijk onderwijs en opvang." 

"Het gaat natuurlijk over koopkracht, maar ook over waardering en de vraag om te investeren in die openbare diensten", aldus Reniers nog, die zegt dat ze heel veel stakings- en actiebereidheid merkt in alle sectoren.

"Meer middelen, goeie structuur en meer mensen, dat is er nodig. Als piekuurtreinen afgeschaft worden, is dat niet omdat men dat wil, er moeten gewoon mensen zijn om ermee te rijden. Men vraagt meer en meer, mensen worden overbevraagd en dan krijg je een bepaalde druk. De trots van medewerkers is er ook, zij willen die dienst verlenen en merken dat dat niet altijd kan op manier waarop ze willen.” 

Volgens Coolbrandt zal de actiedag geslaagd zijn wanneer de overheden zien dat het de vakbonden menens is en wanneer de gesprekken weer opgestart worden.  "We hopen dat we ze nu tot een goed einde kunnen brengen. Anders moeten de acties verderlopen en moeten we misschien nog hardere acties plannen."