De tuchtcommissie boog zich over drie klachten van gedupeerden, allemaal aan het adres van het kantoor van E.B. De meest voorkomende aanklacht: in plaats van dossierkosten persoonsgebonden door te rekenen, werden door de gerechtsdeurwaarder kosten per schuld aangerekend. Voor drie achterstallige betalingen bij eenzelfde persoon werd voor elke schuld een apart dossier met dus drievoudige kosten aangerekend, in plaats van één enkel. Hierdoor passeerde de gerechtsdeurwaarder in kwestie verschillende keren langs de kassa voor hetzelfde werk. Een simpele huisvuilbelasting kon zo oplopen tot een zevenvoud van het oorspronkelijke bedrag.

Blaam en boete

De tuchtcommissie heeft de gerechtsdeurwaarder nu een blaam en een boete van 2.000 euro opgelegd. De straf is behoorlijk mild – zware straffen zijn een schorsing of een afzetting uit het beroep – maar het vonnis veroordeelt de ‘praktijken’ scherp: “De tuchtcommissie is van oordeel dat de kwestieuze kost kadert in de kantoorpolitiek waarbij winstmaximalisatie primeert, eerder dan in een oprechte bekommernis om de burger te informeren over diens rechten”, klinkt het niet mis te verstaan. “De tuchtcommissie tilt zeer zwaar aan die bewezen tuchtfeiten, aangezien een dergelijke wanpraktijk een schoolvoorbeeld vormt van de door de burger en de media terecht geregeld gehekelde ‘schuldenindustrie’, gecreëerd door de werkwijze van bepaalde gerechtsdeurwaarderskantoren, welke al te vaak financieel zwakke burgers nog veel verder in de afgrond duwt.”

Advocaat van een van de gedupeerden Tom Wittebroodt vindt de sanctie een belangrijk signaal: “De boete is te verwaarlozen gezien de door de gerechtsdeurwaarder geïncasseerde bedragen, maar het is belangrijk dat dit aan het licht is gekomen en er een sanctie is uitgesproken. Ook gerechtsdeurwaarders zijn aan regels onderworpen en door deze uitspraak is toch duidelijk geworden dat deze zware feiten niet met de mantel der liefde worden bedekt.”

Uitzonderlijk

Hugo Vyls, advocaat van een tweede gedupeerde partij, treedt bij: “Het is duidelijk dat de tuchtcommissie hier niet licht is overgegaan. De sanctie is tuchtrechtelijk niet de zwaarste, maar de commissie acht de feiten wel bewezen.”

Dat de tuchtcommissie een sanctie oplegt, gebeurt weinig. Vaak worden klachten zelfs niet behandeld (29 van de 50 klachten in 2020) en geraken ze zelfs niet tot bij de tuchtcommissie. Die spreekt op haar beurt zelden een sanctie uit. In 2020 waren dat er maar vijf.