Hugo openhartig over Nicoles dementie: "Ik vind het zo erg als ik mijn geduld verlies, ze kan er niet aan doen"
"Wij gaan er nog iets schoons van maken", zegt Hugo Verbraeken over "zijn" Nicole Van Palm, bij wie vorig jaar de ziekte van Alzheimer werd vastgesteld. Naar aanleiding van Werelddag Dementie mochten Ann Reymen en Daan Masset voor Radio2 en VRT MAX op gesprek met het showbizzkoppel. "Ze leeft nog hé, wij doen nog alles wat we graag doen", klinkt het strijdvaardig.
Vandaag is het Werelddag Dementie en dan klinkt het verhaal van showbizzkoppel Nicole en Hugo extra luid, want vorig jaar kregen ze te horen dat Nicole (Van Palm) lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Voor Radio2 mochten presentatoren Ann Reymen en Daan Masset bij hen langsgaan voor een gesprek.
De diagnose kwam vorig jaar niet als grote verrassing. Hugo (Verbraeken) kreeg een eerste vermoeden toen ze veel begon te vergeten. "Eerst had ik het niet door, want ik vergeet ook veel. Typisch oude mensen, dacht ik."
Nicole stelde dan zelf voor om alles op te schrijven. "Maar toen ze ook niet meer wist wat die notities betekenden, begon ik me echt zorgen te maken."
Nicole had het zelf ook door: "Ja, natuurlijk. Ik heb dat lang verzwegen tegen de mensen. Hugo heeft me altijd beschermd."
BEKIJK - "Het is de realiteit, maar ik heb er geen goesting in": een fragment uit het gesprek:
Hugo geeft aan dat de ziekte ook voor hem uitdagend is. "Soms denk ik: "Godverdikke, dat is nu al de vierde keer dat ze dat vraagt". Als ik dat denk, ben ik altijd zo boos op mezelf. Ze kan er niet aan doen. Ik vind het zo erg van mezelf als ik mijn geduld verlies.”
Hij leest al een tijdje niets meer over alzheimer. "Daar ben ik mee gestopt. We zullen wel nog zien wat het leven brengt. Natuurlijk heb ik angst over hoe het zal aflopen. Colleke vraagt ook dikwijls hoelang ze nog zou krijgen. Ze is ook bezorgd over wat er met mij zal gebeuren. Graag zien dat is iets moois. Te graag zien is iets heel moeilijks."
“Ik praat er eigenlijk niet graag over”, zegt Hugo. “De mensen weten ondertussen wel al dat we met "dat ding" moeten leven. Ik vind het ook vreselijk als mensen op straat alleen tegen mij praten en doen alsof ze er niet meer bij is. Colleke leeft wél nog en wij doen nog alles wat we graag doen.”
“We gaan nog veel uit eten. We gaan nog naar Saint-Tropez. We doen nog alles wat we graag doen. Na jaren hard werken, profiteren we elke dag van het leven. We maken ook nog toekomstplannen. We maken er iets schoons van.”