The Happy Dimension - zo heet het voornamelijk instrumentale album dat zopas op Spotify en andere streamingplatforms verscheen - klinkt opvallend volwassen, fris en gebalanceerd. Rintse deed het allemaal op zijn eentje: van componeren, uitvoeren tot en met de mixing. Zelf noemt hij het indierock, wij neigen meer naar indiepop met invloeden uit funk, R&B, house en electro. Luister maar eens naar Party in my Head en Stargazer, songs die niet zouden misstaan op een album van bijvoorbeeld Daft Punk.

Opa

Alles begon met een oude synthesizer van opa die wat stof lag te vergaren. “Opa speelde vroeger piano en is nog dirigent van een koor. Zijn oude Roland lag al een tijdje bij ons thuis. Tot mijn papa de synth in mijn handen duwde en voorstelde om er eens op te spelen. Ik was ongeveer 12 toen”, vertelt Rintse. Vanaf dan ging het razendsnel. “Ik had de smaak al snel te pakken, maar les volgen zag ik nog niet zitten. Ik vrees een beetje dat saaie theorielessen mij de goesting om te spelen gaan ontnemen. Dus schuimde ik YouTube af op zoek naar tutorials (online instructiefilmpjes, ndvr) over piano. Intussen speel ik ook basgitaar.”

Terwijl heel wat beginnende muzikanten al blij zijn als ze enkele akkoorden en toonladders onder de knie krijgen, ging Rintse al vrij snel aan het componeren. “In mei vorig jaar had ik al twee liedjes klaar, toen begon het idee te rijpen om een album te maken. Vooral in de zomer zat ik 4 tot 5 uur per dag achter mijn laptop muziek te maken, tijdens het schooljaar (Rintse zit in het derde jaar Latijn in Don Bosco Hechtel, nvdr) was dat 1 tot 2 uur.” Aan inspiratie ontbreekt het Rintse niet. “Soms vind ik een coole of vette sample en bouw ik daar op verder. Of al tokkelend op de piano begin ik met wat leuke akkoorden. En als ik niks vind, denk ik aan een bepaald gevoel en laat ik mijn gedachtes de vrije loop en dan gebeurt er soms iets magisch.” Iets wat het album ook perfect beschrijft: een beetje magisch, soms dromerig, dan weer opbeurend, maar vooral heel catchy.

Elton John

Ook al klinkt Rintses album jong en fris, zijn muzikale helden zijn dat iets minder. “Ik ben een grote fan van Elton John, niet toevallig ook een pianist. En ik hou ook van bands als Fleetwood Mac en AC/DC. Ik weet het, niet meteen de hipste namen, maar ik vind de muziek van vroeger veel meer pit hebben dan wat er tegenwoordig allemaal gemaakt wordt.”

Zoals elke jonge muzikant hoopt Rintse ooit arena’s en festivalweides te vullen, al blijft de Peltenaar nuchter. “Ik ga gewoon liedjes blijven maken, voor mezelf en ook samen met de band waarin ik bas speel, en dan zien we wel.”

In de directe omgeving zijn de reacties op het album alvast lovend. “Ik laat mijn liedjes eerst aan mijn ouders horen. Vooral mijn papa geeft dan opbouwende kritiek en tips. En opa is fan van het eerste uur.”

Luister hier naar het album van Rintse Quanten