Benjamin de Tasmaanse tijger overleed op 7 september 1936 in de dierentuin van Hobart. Hij was de laatste bekende Tasmaanse tijger. Het dier was gevangen door pelsjager Elias Churchill en later verkocht aan de dierentuin in mei 1936. Maar die verkoop werd geregistreerd noch gepubliceerd, want de regels rond het vangen van de tijger waren heel strikt, Churchill riskeerde dus een fikse boete.

Eens Benjamin overleden was, werd zijn lichaam naar het Tasmaanse Museum en Art Gallery (TMAG) gebracht. Maar wat er nadien mee gebeurd is, was gedurende 85 jaar een mysterie. “Jarenlang hebben veel museumconservatoren en onderzoekers zonder succes naar zijn resten gezocht, maar omdat er geen Tasmaanse tijger uit 1936 in de zoölogische collectie was opgenomen, werd er aangenomen dat het lichaam was weggegooid”, verteld onderzoeker Robert Paddle.

Opgevouwen en in de kast gelegd

Paddle zou echter met de museumconservator van de gewervelde dieren Kathryn Medlock een rapport gevonden hebben uit 1936 met een vermelding van de resten. Maar de delen van het dier werden jarenlang gebruikt als onderdeel van een nationale reizende tentoonstelling. Niemand wist dat het eigenlijk ging om de resten van de laatste levende Tasmaanse tijger. Eens de resten van de tijger hun missie volbracht hadden, namelijk naar scholen gaan om kinderen bij te leren over de uitgestorven diersoort, werd de huid van Benjamin opgevouwen en in de kast gestopt.

“Het werd gekozen omdat het de beste huid was uit de collectie. Maar we wisten niet dat het om de laatste tijger ging”, zegt Madlock. “De huid werd als een platte huid gelooid waardoor hij gemakkelijk kon worden vervoerd.” Maar door de laksere behandeling van de huid door de jaren heen werd die minder goed geconserveerd. Dat Benjamin niet met zorg werd behandeld heeft volgens de onderzoekers te maken met het feit dat toen niet geweten was dat de tijger de laatste van zijn soort was. Er werd toen gedacht dat er nog veel meer in het wild leefden en er werd zelfs een beloning van 50 euro uitgeloofd voor wie nog een kon vangen en afleveren.