Relatiedeskundige Rika Ponnet beantwoordt de vraag van de week: "We moeten af van dat geïdealiseerde ouder-kindbeeld"
Wat als je kinderen zelden bij je op bezoek komen? Leg je je daar best bij neer? Of vraag je hen om vaker te komen dan ze willen? Relatiedeskundige Rika Ponnet geeft wekelijks advies in "Nieuwe Feiten" (Radio 1), en voortaan ook op VRT NWS: "Kinderen hebben tijd nodig om zichzelf en hun eigen weg te vinden, dat is geen afwijzing van jou als ouder."
Elke week beantwoordt relatietherapeut Rika Ponnet in het Radio 1-programma "Nieuwe Feiten" een vraag van een luisteraar. Deze week: "Mijn zoon komt zelden bij me op bezoek. Laat ik die situatie zoals ze is?"
De vraag van Marijke: "Ik vind dat ik mijn zoon te weinig zie"
Marijke (63) is gescheiden, gepensioneerd en alleenstaand. "Mijn zoon van 26 maakte een moeilijke adolescentie door, maar nu gaat het goed met hem. Hij heeft een job, vrienden, en woont sinds 8 maanden ongeveer 10 km van me vandaan. Ik heb er geen moeite mee om hem los te laten, maar ik vind dat ik hem heel weinig zie. Hij springt hoogstens één keer per maand even binnen. Hij gaat wel naar zijn papa, die een nieuw gezin heeft. Weliswaar na lang aandringen en tegen zijn zin, want hij verveelt zich daar. Mijn zoon en ik zijn niet echt communicatief en close, maar ik mis hem. Leg ik me bij de situatie neer?"
BELUISTER - Rika Ponnet antwoordt op de vraag van Marijke in "Nieuwe Feiten"
'Vraag het aan Rika': "Ik vind dat ik mijn zoon te weinig zie"
Het antwoord van Rika Ponnet: "Vul je behoefte aan gezelschap op een andere manier in"
"Marijke worstelt met ‘het lege nest’, als ik dat zo lelijk mag zeggen", reageert Rika Ponnet. "Ze is gescheiden, alleenstaand en gepensioneerd. Dat wil zeggen dat er de laatste tijd in haar leven een aantal zaken op sociaal vlak en op vlak van nabijheid fundamenteel veranderd zijn. En dat zet het gemis van haar zoon extra in de verf."
Vriendschappelijk ouderschap
"Ik zie bij Marijke ook een tegenstelling. Ze mist de nabijheid van haar zoon, maar wil hem tegelijkertijd niet belasten met het verlangen naar dat gezelschap. En dat komt wel vaker voor: we hebben vaak tegengestelde verlangens als het gaat over de aanwezigheid van onze kinderen."
"Kinderen zijn een vorm van zelfontplooiing geworden. We verhouden ons op een bijna vriendschappelijke manier met hen, en we zijn heel ‘dicht bij’ om ‘de allerbeste ouder’ te worden. Maar als ze dan de deur uit zijn, heerst de stelregel dat we hen niet mogen belasten. Omdat ze hun eigen leven moeten kunnen leiden en hun eigen weg moeten kunnen gaan. Ze mogen vooral niks missen."
Komen de kinderen wel of niet?
"Het is dringend tijd dat we afraken van die geïdealiseerde en gestandaardiseerde ouder-kindbeelden. Er lijken ook maar twee visies te zijn: ofwel komen kinderen niet meer, en dan zullen er wel heel dikke trauma’s in dat gezin zitten. Ofwel komen de kinderen wel, en dan zal de opvoeding heel goed zijn geweest. Maar er is ook iets wat daar tussenin zit. Soms hebben kinderen ook periodes nodig om wat afstand van hun ouders te nemen. Om zichzelf en hun weg te vinden. Dat is geen afwijzing van jou als ouder."
Het advies van Ponnet? "Marijke heeft duidelijk een grote behoefte aan meer gezelschap, maar ze kan dat ook op een andere manier invullen, in plaats van de verantwoordelijkheid bij haar zoon te leggen. Ze mag gerust ook uitspreken dat ze het fijn vindt als hij op bezoek komt, maar zonder hem verder iets te verwijten. Misschien vindt hij binnen een paar jaar wel een lieve vrouw, krijgt hij kinderen, en komt hij meer over de vloer dan haar lief is."
BELUISTER – Meer relatietips van Rika Ponnet horen? Beluister de podcast "Vraag het aan Rika".