Neerpede krijgt klappen: hoe de malaise van de eerste ploeg ook doorsijpelt naar de Anderlecht-jeugd

Het probleem van Anderlecht is ook het probleem van alle Belgische clubs. Je kan niet meer concurreren met het buitenland. Alleen Club Brugge doet enigszins mee. De rest speelt een goed seizoen en verkoopt het jaar nadien zijn beste spelers. Om daarna opnieuw te beginnen. Zelfs bij RC Genk is dat zo. We zitten met een verkoopcompetitie. Dat is geen houdbaar businessmodel.

Tja veel lawaai om niets. Niet alle jeugspelers kunnen bij RSCA doorbreken. Het is de normaalste zaak dat er zijn die voor een andere ploeg kiezen. Anderzijds, als je overtuigd bent van je kunnen, kan er moeilijk een betere optie zijn dan RSCA. Door de malaise zullen er sowieso minder vedetten zijn die de jeugd blokkeert. Duidelijk een mes dat aan twee kanten snijdt dus.

Het is nu wel duidelijk dat de tijd van het grote Anderlecht, zelfs in België, nu helemaal voorbij is.

Als mensen zeggen dat de supporters het niet begrijpen, dan moet ik hen toch verbeteren. De supporters, waaronder ikzelf, begrijpen het maar al te goed. Maar dat is geen reden om ons erbij neer te leggen. Ja we kunnen ermee leven een tijd diep te zitten, maar we moeten werken aan de heropstanding. Wie denkt dat dat niet kan, kijk naar Arsenal, Ac Milan, Man U … We verzetten ons niet tegen de resultaten, wel tegen het bestuur dat alles waarvoor Rsca staat, bij het huisvuil zet.

Inderdaad Anderlecht wordt een middenmoot.Wat een warboel bij het bestuur. Maar alles draait om geld en dat hebben ze niet meer!