Anderlecht bibberde maar kan na kleine zege bij Seraing weer even ademhalen

Tien thuiswedstrijden gespeeld. Geen énkele gewonnen. Twee draws en acht nederlagen. De cijfers van Seraing zijn bedroevend dit seizoen. Wel, ze speelden er ook naar. Huilen met de pet op. Maar voor het huidige Anderlecht in diepe crisis is alles een opgave, zélfs winnen van dit Seraing. Pas diep in de tweede helft slaagde Anderlecht erin om afstand te nemen van de rode lantaarn. Een knappe actie van nieuwkomer Dreyer lag aan de basis.

Heel de voormiddag was het onduidelijk of deze partij op Le Pairay wel kon doorgaan. Scheidsrechter Kevin Van Damme gaf al om 10 uur groen licht. Maar de burgemeester en politiecommissaris van Seraing bereiken op een zondagvoormiddag, dat bleek niet zo simpel. Vier uur voor de aftrap was er nog geen duidelijkheid. De eerste supportersbussen van Anderlecht - na twee partijen zonder publiek mochten zij er opnieuw bij zijn - waren zelfs al richting Luik vertrokken omdat ze anders de aftrap niet zouden halen. Kolder ten top. Uiteindelijk werd er toch gevoetbald.

Brian Riemer koos voor Sardella op de linksachter, Diawara stond op het middenveld. Miljoenenaankoop Anders Dreyer stond voor het eerst in de basis. Amuzu verdween naar de bank net als Majeed Ashimeru. Met de intenties van Anderlecht was niks mis. Paars-wit probeerde vooruit te voetballen, maar het had moeite om kansen te creëren tegen de laatste uit de stand. Raman verscheen in een kansrijke positie op aangeven van Dreyer, maar botste op Dietsch. Seraing toonde waarom het dit seizoen gemiddeld niet aan één doelpunt per wedstrijd komt. Elke kans tot uitbraak liep vroeg spaak. Achterin had Anderlecht het zaakje goed onder controle. Bernier kwam één keer tot een schot, Verbruggen hield zijn netten schoon.

Arnstad zocht twee keer een strafschop, maar kreeg hem niet. Stroeykens schoot nog eens naast. Méér was het ook niet, hoor. Halfweg de tweede helft gooide Riemer Amuzu en Trebel in de strijd.

Plots viel er een kans uit de grauwe lucht voor Seraing. Jan Vertonghen ging aan het klungelen en Mvoue kon bijna profiteren, Debast werkte in hoekschop. Een kwartier voor tijd brak Anderlecht dan toch de ban. Murillo stuurde Dreyer diep, die omspeelde knap Dietsch en Stroeykens werkte de 0-1 in doel. Wat een opluchting!

Drie punten op Seraing. Een bescheiden cadeautje voor supportersbeweging ‘Mauves Army’ dat z’n 20ste verjaardag vierde. Anderlecht kan even herademen. Paars-wit staat weer dichter bij play-off 2 dan bij de degradatie. Volstaat dit om de vicieuze cirkel waarin Anderlecht beland was te doorbreken? Deze groep kan beter, maar hoeveel beter is een andere vraag. Het woord is nu aan Jesper Fredberg. Hij heeft getoond dat de sportieve macht bij hém ligt. De Deen moet er nu ook naar handelen en versterkingen binnen halen. Anders dreigt dit nu al verloren seizoen ook nog eens midden april afgelopen te zijn.