Jongeren brengen de nacht door in tentenkamp aan Klein Kasteeltje uit protest

© Nieuwsblad

Meer dan 75 tentjes staan er rond de brug aan het Klein Kasteeltje in Brussel. Sinds de ontruiming van het pand in de Paleizenstraat, waar zo’n 1000 daklozen verbleven, staan er dubbel zoveel tenten in het kamp. Aan het aantal paar schoenen dat buiten aan de tenten staat, kan je zien met hoeveel ze er slapen. Vanuit sommige tentjes klinkt zachte muziek. Op het nabijgelegen pleintje komen de buurtbewoners en asielzoekers samen.

“Ik denk dat er nu al 200 mensen hier op straat liggen”, zegt buurtbewoonster Charlotte Kokken die regelmatig thee brengt naar de mensen in het kamp. “Hier in de buurt is veel solidariteit. Maar dit kan toch echt niet blijven duren. Het is zo ontzettend koud.” Douches zijn er niet in het tentenkamp. Wel zijn er twee Dixies die moeten volstaan voor de hele groep daklozen.

En toch laten de mensen de moed niet zakken. “De asielzoekers die hier slapen zijn ontzettend veerkrachtig.”, zegt studente Tjara Visser (21). “Ze hebben vreselijke dingen meegemaakt: zoals hun familie verloren omdat ze vermoord werden door de Taliban. En toch zijn ze zo lief.” Tjara brengt samen met andere actievoerders de nacht door in het tentenkamp. “Het is heel koud maar ik weet tenminste dat ik morgen weer in mijn eigen warme bed zal liggen. Ik hoop vooral dat er voor hun snel een oplossing komt.”

De aanwezige asielzoekers zijn blij met de steun van de buurtbewoners. Over de overheid zijn ze minder te spreken: “Ze hebben tegen ons gelogen”, zegt Omar. “We moesten weg uit de Paleizenstraat omdat ze opvang voor ons hadden. Eens we buiten zijn blijkt dat er geen opvang is. Nu lig ik op straat en heel veel anderen ook.”

Ook vluchteling Jacques (28) uit Congo, is blij met de actie. Hij verliet zijn thuisland vanwege de oorlog en slaapt nu met een man uit Guinee in een tentje aan de brug. “Het is goed dat de actievoerders er zijn. Misschien dat de overheid nu wel een oplossing zal vinden voor ons.” Al is het niet allemaal slecht voor Jacques: “Ik mis stabiliteit maar ik ben wel blij dat ik veilig ben.”

De sfeer is positiever dan de afgelopen dagen. Na de speeches spelen enkele studenten, die de afgelopen nachten ook al aan de brug sliepen, wat liedjes en zingen ze samen met de asielzoekers. Er wordt gelachen en gedanst. Mocht de walm van urine niet zo pertinent aanwezig zijn zou je bijna vergeten waarom de actievoerders hier staan.

Om tien uur gaat de muziek uit en keert iedereen terug naar zijn tentje om de nacht door te brengen. Donderdag worden er pannenkoeken gebakken en spullen ingezameld. Vrijdagnamiddag wordt er een menselijke ketting van 1 kilometer gevormd rond Klein Kasteeltje. “Ik hoop dat er vrijdag nog meer mensen aanwezig zijn” aldus Omar. (Nina Nzenza)

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen