Vijf vrouwen dagen Texas voor de rechter wegens onduidelijk abortusverbod: “Ons leven was in gevaar”

Texas voerde een nagenoeg totaalverbod op abortus in, nadat het Amerikaanse Hooggerechtshof in juni vorig jaar het arrest Roe v. Wade - het historische besluit uit 1973 dat abortusrechten in het hele land garandeerde - nietig verklaarde. Zoals de meeste van de 13 Amerikaanse staten waar een bijna-totaalverbod op abortus geldt, staat Texas uitzonderingen toe wanneer een arts een medisch noodgeval vaststelt.

Volgens de vrouwen die het proces aanspannen met de steun van abortusrechtengroep Center for Reproductive Rights is de wet echter onduidelijk. Artsen weigeren abortussen uit te voeren, zelfs wanneer uitzonderingen van toepassing zouden moeten zijn, uit angst om hun vergunning te verliezen en tot 99 jaar gevangenisstraf te krijgen.

In de rechtszaak die maandag werd aangespannen, vragen de vrouwen dat een rechtbank in Austin, de hoofdstad van de staat, verduidelijkt dat artsen niet kunnen bestraft worden voor het uitvoeren van abortussen als ze te goeder trouw oordelen dat de ingreep noodzakelijk is voor de behandeling van noodsituaties die het leven of de gezondheid van de patiënt bedreigen.

Een woordvoerder van Ken Paxton, de procureur-generaal van Texas en tevens een Republikein, liet weten dat Paxton “de wetten die door de Texaanse wetgever zijn uitgevaardigd zal blijven verdedigen en handhaven”. Ze verwees ook naar Paxtons advies van afgelopen juli dat de Texaanse wet “vrouwen beschermt die geconfronteerd worden met levensbedreigende lichamelijke aandoeningen als gevolg van zwangerschapscomplicaties”.

Een van de eisers in de rechtszaak is Amanda Zurawski. Zij werd in een ziekenhuis in Texas opgenomen met een voortijdige breuk van haar vliezen. Daardoor kon haar foetus niet gered worden, maar de vrouw kreeg te horen dat ze geen abortus kon krijgen tot de hartactiviteit van de foetus stopte of tot haar toestand effectief levensbedreigend werd. Zurawski en haar man besloten om het niet te riskeren om meerdere uren te reizen naar een andere staat waar abortus wel toegestaan was. Toen de vrouw bijna 40 graden koorts kreeg en tekenen van sepsis begon te vertonen, leidden haar artsen de bevalling in. Zurawski ontwikkelde echter een secundaire infectie en een septische shock, en haar leven kwam in gevaar. Hoewel ze uiteindelijk herstelde, veroorzaakten de infecties schade aan haar voortplantingsorganen. “Ik kan het trauma en de wanhoop die gepaard gaan met het wachten op het verlies van je eigen leven, het leven van je kind, of beide, niet onder woorden brengen,” zei Zurawski.

De andere vier vrouwen die het proces aanspannen moesten naar een andere staat reizen voor een abortus om ernstige medische complicaties te voorkomen.

Lauren Miller, was zwanger van een tweeling, maar testen wezen uit een van de foetussen meerdere afwijkingen had waardoor het hoogst onwaarschijnlijk was dat deze zou overleven tot de geboorte. Haar specialisten stelden haar voor om in een andere staat een abortus te ondergaan, maar gaven haar en haar man geen directe antwoorden op hun vragen. “Het was duidelijk dat hun artsen, verpleegsters en adviseurs allemaal bang waren om rechtstreeks en openlijk over abortus te spreken uit angst voor aansprakelijkheid volgens het abortusverbod van Texas”, aldus de rechtszaak.

Een derde eiser, Lauren Hall, reisde naar Seattle voor een abortus nadat haar na een scan op 18 weken was verteld dat haar foetus een aandoening had en geen overlevingskans. Ze kreeg ook te horen dat de aandoening onder andere risico’s van bloedingen en vroeggeboorte met zich meebracht. Haar specialist in Texas wilde haar echter geen informatie geven over haar opties of zelfs haar medische gegevens overdragen aan een abortusaanbieder.

Bij Anna Zargarian braken haar vliezen na 19,5 weken zwangerschap. Ook zij kreeg te horen dat haar foetus de geboorte niet zou overleven. Maar zelfs toen artsen zeiden dat de aanbevolen behandeling een abortus was, vertelden ze de vrouw dat ze die niet mochten uitvoeren omdat de foetale hartslag nog steeds waarneembaar was. Zargarian kreeg uiteindelijk een abortus in Colorado.

Bij de vijfde eiseres, Ashley Brandt, die zwanger was van een tweeling, werd vastgesteld dat één foetus aandoeningen had die de andere foetus in gevaar brachten. Hoewel ze uiteindelijk een selectieve abortus kon krijgen in Colorado, kreeg ze echter complicaties, waardoor ze op een gegeven moment op de spoeddienst belandde, in een “ongemakkelijke en verwarrende” situatie. “Het bleek dat het medisch personeel dacht dat ze niet op de hoogte mochten zijn van Ashley’s abortus en dit niet met haar mochten bespreken”, aldus de aanklacht. De vrouw werd de rest van haar zwangerschap “geplaagd door angst en stress”. Ze beviel uiteindelijk van een gezonde baby na 38 weken.