Where focus goes, energy flows is een Amerikaans gezegde dat door weinigen beter wordt begrepen dan voormalig president en mediagenie Donald Trump.

De voorbije 36 uur was het op de 7 grootste Amerikaanse nieuwszenders enkel Trump, Trump, Trump en nog eens Trump. Oekraïne, de Chinees-Amerikaanse handelsoorlog, Joe Biden, Israël… het was plots allemaal ver weg.

Trump zelf ziet het allemaal graag gebeuren. De voorbije dagen haalde hij miljoenen op bij zijn basis en maakt hij in de peilingen opnieuw brandhout van de overgehypte Ron DeSantis en andere Republikeinse would-be presidentskandidaten. Die kunnen vandaag niet anders dan hem verdedigen, in de hoop dat hun ‘probleem Trump’ vanzelf wel zal verdwijnen.

Dat zal niet gebeuren. Wie denkt dat de tsunami van rechtszaken die Trump te wachten staat, mensen zal verhinderen op hem te stemmen, dwaalt.

Populisme en extremisme verdwijnen niet onder rechtszaken en sancties, zoals mensen als Viktor Orban en Vladimir Poetin dagelijks bewijzen.

Populisten dragen een duidelijk verstaanbare boodschap uit. Daarin verschillen ze van centrumpolitici die uitblinken in uitleggen, maar meestal niet in begrijpen of doen.

Met de flinterdunne aanklacht tegen de ex-president schiet de procureur van Manhattan de Democraten in de voet. Van een circusartiest wordt Trump gepromoveerd tot martelaar. 

De 45e president van de VS beloofde de ’totale oorlog’, ‘dood’ en ‘vernietiging’ als hij zou worden aangeklaagd. Dat is waar we dinsdag zijn aanbeland.

De Democraten moeten Trump verslaan met ideeën, niet met rechtszaken.