Dierenasielen trekken aan alarmbel: "Honden adopteren uit het buitenland kan grote risico's met zich meebrengen"

Een gedumpte puppy uit Roemenië of een straathond uit Spanje: er zijn steeds meer honden uit het buitenland in België. "Wij hebben sinds de coronacrisis vaak gezien dat mensen heel snel grijpen naar een buitenlandse hond", zegt Morgane Van Ravestyn van dierenasiel De Veeweyde in Turnhout. "Ik ga eerlijk zeggen dat de adoptieprocedure in België moeilijk is. In het buitenland, vaak Spanje of het Oostblok, gaat het sneller."

"Zo'n adoptie verloopt vaak online, via mails of sms. Mensen kiezen dan een hond op basis van een foto en informatie die wordt meegegeven. Er zijn ook zeker goede organisaties, maar er zijn er ook veel die honden verkopen - hoe meer, hoe beter - en niet de juiste informatie geven aan de klant. Er is absoluut geen controle, dus ze kunnen zeggen wat ze willen."

En daar gaat het mis. "Heel veel gezinnen worden zo opgelicht", zegt Van Ravestyn. "Heel veel honden gedijen niet in Vlaamse gezinnen. En dan komen ze natuurlijk aankloppen bij Belgische asielen. Wij hebben echt al schrijnende dingen gezien. Honden die van straat geplukt zijn zonder sociale vaardigheden en kinderen serieus hebben gebeten bijvoorbeeld."

Net daarom is de procedure in België zo moeilijk, benadrukt Van Ravestyn. "Dat is niet voor niets. Als het allemaal kant-en-klare honden zouden zijn, zouden wij het niet zo moeilijk maken. Maar de laatste jaren zijn er veel meer honden die medische en gedragsmatige problemen hebben."

"Het is onze plicht om hen te controleren en goed op zoek te gaan naar het juiste gezin. We stellen veel vragen op voorhand. Sommige mensen komen dan niet in aanmerking voor bepaalde honden omdat het risico te groot is. Vlaamse asielen krijgen vaak daarom de kritiek te streng zijn, maar het is echt belangrijk dat de screening goed gebeurt."