De merkwaardige paringsdans van de N-VA

De rente op spaarboekjes verhogen, is het nieuwe verhaal in de Wetstraat. Het begon bij de gouverneur van de Nationale Bank Pierre Wunsch die in maart al waarschuwt dat de rente op het spaarboekje op termijn dichter zou moeten liggen bij de rente van de Europese Centrale Bank.

Intussen heeft minister van Financiën, Vincent Van Peteghem, de bankensector een aanmaning gestuurd over de lage rente op de spaarboekjes. Om een idee te geven: banken moeten "overtollig" geld, geld dat ze niet omzetten in kredieten of beleggingen, bij de ECB parkeren. De rente die ze daarvoor krijgen, bedraagt momenteel 3,25 procent, terwijl de rente op een spaarboekje bij Belfius momenteel 0,8 procent bedraagt. De minimale verplichte rente is 0,11 procent. 

De econoom Paul De Grauwe is de eerste die vrijdag in "Terzake" een pleidooi hield voor overheidsingrijpen, en ook de staatssecretaris voor Begroting, de liberale Alexia Bertrand, zegt in "De Zevende Dag" dat ze achter de brief van Vincent Van Petegehem staat. Al blaast ze warm en koud tegelijk, want volgens haar is het van overheidswege optrekken van de minimumrente een "ultiem wapen".

Linkse regeringspartijen als Vooruit, Groen en de PS denken daar anders over. Melissa Depraetere van Vooruit wil expliciet de overheidsbank Belfius een hogere rente laten invoeren, om op die manier de andere banken onder druk te zetten. Dat stuit op verzet van Febelfin, de belangenvereniging van de Belgische financiële sector: "Een ondoordacht ingrijpen door de overheid in het delicate mechanisme van herfinanciering van banken kan de stabiliteit van de banksector grondig aantasten." 

Het nieuwe "verhaal" in de Wetstraat lijkt dus de strijd van de overheid tegen de bankensector, met behulp van de publieke opinie. Het is een gevecht waarvan de politiek voor het eerst in lange tijd de indruk heeft dat ze aan dezelfde kant staat als de publieke opinie, en dus dit pleit kan winnen.

Voor de rest was het een rustig politiek weekend, al brachten de weekendkranten soelaas, met interviews van partijvoorzitters Bart De Wever (N-VA), Conner Rousseau (Vooruit) en Raoul Hedebouw (PVDA).

In De zondag krijgt N-VA-voorzitter Bart De Wever heel wat vragen over de partijen met wie hij zou kunnen besturen. Ik overloop kort even: volgens Bart De Wever redeneert de voorzitter van de CD&V - één van de twee partijen die "kopje onder moeten gaan" -, Sammy Mahdi, "als een twaalfjarige". De PS is dan weer te overtuigen van het confederalisme "omdat die zullen gedwongen worden door de onmogelijkheid om nog een regering te vormen".

Conner Rousseau moet volgens De Wever "nog één brug oversteken: toegeven dat de Europese buitengrenzen dicht moeten". In "De zevende dag" voegt Zuhal Demir er voor de zekerheid nog aan toe dat het socialisme van Conner Rousseau een "marketingproduct is waarin hij shopt van zeer links tot zeer rechts". En dat gaat dan over de partijen waarmee de N-VA eventueel wél zou kunnen samenwerken.

Van de PVDA van Raoul Hedebouw heeft De Wever angst. "Als zij ooit mee besturen, dan zet ik mijn valiezen klaar in de gang. Ik zal nooit, maar dan ook nooit, met hen besturen. Ik vind de PVDA een ongelooflijk griezelige partij."

Op de vraag of hij dan eerder met Vlaams Belang zou kunnen besturen, zegt de N-VA-voorzitter: "Ja, natuurlijk. Als Vlaams Belang zijn shit opkuist, waarom niet?" Maar met het huidige Vlaams Belang dat "extremisten duldt die voortdurend anderen beledigen en onder de gordel aanvallen" wil De Wever niet besturen. "Als de kiezer dit Vlaams Belang aan de macht wil, oké, maar dat zal zonder mij zijn."

Laten we de positie van de N-VA even samenvatten: de twee centrumpartijen moeten "een kopje kleiner" (De Wever herhaalt die stelling nog eens) worden gemaakt wegens hun houding uit 2020, toen ze de N-VA een "dolk in de rug staken". Alleen Vooruit kan door de beugel, op voorwaarde dat ze hun standpunten aanpassen. Met de communisten wil de N-VA zeker niet besturen en met het huídige Vlaams Belang ook niet. Tenzij die "hun shit aanpassen".

De N-VA-voorzitter heeft dit weekend toch een merkwaardige paringsdans uitgevoerd, waarbij een onduidelijke dubbelzinnigheid over een eventuele samenwerking met Vlaams Belang gebruikt wordt om andere partijen onder druk te zetten.

Conner Rousseau van Vooruit lijkt wel de enige die met de N-VA van Bart De Wever in zee wil gaan, om te vermijden dat extreemrechts bestuurt. Dat zegt hij in De Standaard. "Dat extreemrechts bestuurt, betekent het einde van onze welvaart. Dan stuikt alles in elkaar. Uiterst rechts heeft nog nooit tot iets geleid. Vooruit moet groot genoeg zijn om dat te voorkomen. Dan hoop ik dat de N-VA bij ons komt aankloppen."

En verder zegt Rousseau dat "men in de politiek moet stoppen voortdurend kleine strategische spelletjes te spelen en anderen dingen niet te gunnen". Of Rousseau daarbij aan Bart De Wever dacht, vermeldt hij er niet bij. 

Raoul Hedebouw, ten slotte, werd geïnterviewd over het leven, de liefde en het geluk. Hedebouw vertelde in Het laatste nieuws over zijn liefde voor muziek: "Laatst was ik op het Schlagerfestival, ik vond dat formidabel. Als zo'n Willy Sommers "Zeven anjers, zeven rozen" inzet en 15.000 mensen zingen mee: die emotie, dat is toch de max? Ik ben na zo'n optreden een week lang gelukkig."

Waarmee bewezen is dat je als partijvoorzitter het geluk toch beter buiten de Wetstraat zoekt.