"Geen best of, wel afscheidsconcert met emotioneel einde": Elton John speelt laatste shows in België

"Dit concert heeft de verwachtingen ruimschoots overtroffen en is in alle opzichten een duidelijk afscheid", zo vat Babette Moonen (Radio 1) haar eerste Elton John-concert samen, bijna vier jaar nadat ze haar tickets had gekocht. "Fijn hoe hij aan het begin van het concert benoemde dat hij er alles aan zou doen om de show de moeite waard te maken, omdat we er zo lang op hebben gewacht."

"Ik ben zeker niet de enige die een traan heeft gelaten. Als je weet dat je naar een afscheidsshow gaat, dan zit je ook met dat gevoel in de zaal. Ook Elton zelf is helemaal doordrongen van het afscheid: hij heeft het publiek vaak uitdrukkelijk bedankt voor alles. Ook bijzonder: hij heeft enkele fans die hij herkende op de eerste rij aangesproken met hun voornaam: onvergetelijk voor die mensen."

De afscheidstournee is vrij statisch, want Sir Elton John zit het overgrote deel van het concert achter zijn piano, links op het podium. Zijn begeleidingsgroep is centraal opgesteld onder een grote ledwand met schermen, waarop allerlei visuals te zien zijn. Fotografen en cameraploegen waren trouwens niet welkom in de zaal.

"Elton strompelt - er is geen ander woord voor - maar één keer zelf over het podium. Hij staat na elk nummer recht om het publiek te groeten, maar je merkt dat hij het na zijn heupoperatie fysiek moeilijk heeft. Dat wordt handig opgelost met een rollende piano, die alle hoeken van het podium opzoekt. Eigenlijk is het verfrissend om nog eens naar een concert te gaan dat geen visueel spektakel is, maar puur draait om de muziek."

Een best-of show is het trouwens niet: Sir Elton John speelt veel nummers uit zijn beginperiode en laat daarom sommige hits links liggen. "Hij gaat niet plat op de buik, maar kiest zijn eigen favorietjes en die van zijn bandleden. Geen publiekslievelingen als "Nikita", "Don't go breaking my heart" en "Can you feel the love tonight"", vertelt Moonen. 

"Pas het vijfde nummer kwam er een liedje dat ik kon meezingen", zegt Anja Daems, die zichzelf "geen diehard fan" van Elton John noemt. "Sommige mensen zingen wel alles mee, maar als je geen superfan bent, dan kwam het traag op gang. In het eerste deel zat veel "muzikantenmuziek", waarin de band zich kon uitleven. Naar het einde toe was de sfeer wel geweldig."

Muzikale hoogtepunten waren "I'm still standing", in de staart van het concert richting bisronde ("toen sprong iedereen recht en ging het dak er helemaal af", zegt Babette Moonen), en een uitgesponnen versie van "Rocket Man". "Een lange muzikale versie, die met veel gevoel werd gespeeld."

De begeleidingsband van Sir Elton John verdient ook veel complimenten. "Het zijn bijna allemaal generatiegenoten van hem, maar het is ongelofelijk om te zien met hoeveel passie en overgave die oudere mannen nog muziek spelen. Ze pakken het er duidelijk nog eens van", zegt Babette Moonen.

"De show is om 19.30 uur al begonnen, wat bijzonder vroeg is voor een concert, maar natuurlijk willen die zeventigers op het podium op tijd afronden. Eerlijk is eerlijk: de stem van Elton John, en hoe virtuoos hij piano speelt: op zijn leeftijd is dat ongelofelijk straf."

"De ster van de avond was voor mij percussionist Ray Cooper, die ook bij The Rolling Stones heeft gespeeld. Hoe hij met zijn instrumenten omgaat, hoe veel show hij verkoopt: geweldig. Heel fijn om naar muzikanten te kijken die zich oprecht amuseren", aldus Anja Daems.

Ook het einde van het concert maakt veel indruk. "Hij stapt op een karretje, dat naar boven schuift met een lift, alsof hij richting de hemel gaat, waarna hij verdwijnt tussen de sterren op het scherm", vertelt Anja Daems.

"Daarna is in een video te zien hoe Sir Elton richting een groot licht stapt en verdwijnt: veel symbolischer wordt een afscheid niet. Het einde is de boodschap "Goodbye Yellow Brick Road": een beeld dat me voor altijd zal bijblijven. Hij sluit met deze tournee een hoofdstuk van zijn leven definitief af", zegt Babette Moonen.