Tickets voor de eerste rij vanaf 2.700 euro, verplaatsingen van 3000 kilometer en een prijzenpot van ettelijke miljoenen: de cijfers achter de NBA-finals

De NBA is sinds jaar en dag onderverdeeld in twee conferenties: het westen en het oosten. De beste acht teams uit het westen namen het tegen elkaar op in de play-offs. Hetzelfde gebeurde voor de ploegen uit het oosten. Na de play-offs kwam het beste team uit het westen en oosten uit de bus. Vannacht kijken de twee overwinnaars elkaar voor een eerste keer in de ogen. Ofwel: Denver Nuggets versus Miami Heat.

Het ‘format’ is simpel. Het team dat als eerst vier wedstrijden wint, is kampioen. Denver start z’n eerste twee duels in het thuisvoordeel. Vanaf de derde partij strijkt de NBA-karavaan neer in Miami, voor duel drie en vier.

Nog geen winnaar na match vier? Dan krijgen Denver en Miami beurtelings het thuisvoordeel. Als ze het echt spannend houden, dan kan de finale uitlopen tot zeven duels. Tussen elke wedstrijd krijgen de basketsterren twee dagen rust. Al is het woord ‘rust’ relatief, rekening houdend met de verplaatsing van meer dan 3.000 kilometer tussen Denver en Miami.

Het team uit Colorado schrijft nu al geschiedenis. Denver haalde voor het eerst in z’n 55-jarig bestaan de finale. Vijf jaar op rij waren de Nuggets van de partij in de play-offs, maar werden er keer op keer uitgekegeld.

Knap werk van coach Michael Malone, die sinds 2014 bouwde aan het sterrenteam van vandaag. Hij maakte van z’n ploeg een ‘winning team’. Denver sloot de reguliere competitie af met het meest aantal overwinningen in het westen (53). Hij trok deze winnaarsmentaliteit eigenhandig door naar de play-offs, waar het slechts 3 wedstrijden van de 15 verloor.

Door de vroege exit van de Lakers - Denver smeerde hen een 4-0-nederlaag aan de broek - speelden de Nuggets tien dagen geen wedstrijd meer. Miami had zeven wedstrijden nodig om de finale te bereiken, waardoor het maar drie snipperdagen kon nemen. De langere rustperiode speelt in het voordeel van Denver.

Tot grote verbazing van menig basketliefhebber werden de grote favorieten in het oosten snel uitgeschakeld. De boosdoener: Miami Heat. Eerst peuzelden ze in de eerste ronde de Milwaukee Bucks met sterspeler Giannis Antetokounmpo op (4-1). In de conferentiefinale gingen de Boston Celtics voor de bijl. Al kwam het team van Jayson Tatum nog sterk terug tot 3-3, nadat Heat het met 3-0 eenvoudig leek binnen te halen. Miami overleefde ‘game seven’, al kostte dat veel energie.

Ook in het Miami-kamp duiken ze mee in de geschiedenisboeken. Voor het eerst in een kwarteeuw bereikte een nummer acht ‘seed’ - het team dat als laatste een plaatsje bemachtigde in de play-offs - de finale in de NBA. Ervaren trainer Eric Spoelstra, die sinds 2008 aan het roer staat bij ‘The Heat’, won al twee titels in 2012 en 2013.

Opvallend statistiekje: tijdens het reguliere seizoen bleef het scorevuur uit bij ‘The Heat’. Met 109,5 punten gemiddeld per wedstrijd sloot het als slechtst scorende team het reguliere seizoen af. Miami keerde het tij in de play-offs en schaafden vooral hun driepunters bij, waarmee ze nu uitblinken als sterkste wapen (39% viel binnen).

De man waar het allemaal rond draait. De tweevoudige MVP-winnaar Nikola Jokic (28) speelde afgelopen seizoen de pannen van het NBA-dak. De boomlange Serviër legde een reeks indrukwekkende statistieken voor tijdens de play-offs: 29,9 punten, 13,3 rebounds en 10,3 assists gemiddeld per wedstrijd.

Wat opvalt bij deze cijfers is de dominantie op alle vlakken: een goede rebounder, én vlot kunnen scoren én strooien met assists. Ondertussen maakte ‘The Joker’ al 14 triple-doubles - minstens tien punten, tien rebounds en tien assists -, enkel twee spelers deden ooit beter.

Jokic, als 41ste pick beschouwd als de grootste ontdekking in de Draft, heeft een briljant basketbal-IQ. Hij koppelt zijn lengte aan spelinzicht en doorzettingsvermogen. En ziet dingen die andere spelers pas later zien.

Op zijn dertiende op straat gegooid door zijn mama, nu superster in de NBA. Jimmy Butler is de onbetwistbare nummer één bij het team uit Florida. Wanneer de druk stijgt, komt het topniveau van de 33-jarige vleugel naar boven. Sterker nog: Butler stuwt Miami - dat deze finale aan hem heeft te danken - naar een ongezien niveau.

‘Play-off Jimmy’ deed met zijn statistieken z’n bijnaam alle eer aan. De forward maakte tijdens de play-offs met 28,5 gemiddeld 6 punten meer dan het reguliere seizoen. Zijn strafste prestatie tekende hij op in de vierde wedstrijd tegen de Milwaukee Bucks. Toen legde Butler als eerste Heat-speler ooit meer dan 50 punten in de korf in de play-offs. Een prestatie die de mentale tik te veel werd voor de titelfavorieten in het oosten.

Butler is een graag gezien persoon binnen de kleedkamers. “Jimmy leidt ons. Hij zet elke wedstrijd de toon en het is prachtig om deel van zijn team uit te maken”, getuigde ploegmaat Kevin Love vol lof.

Butler assisteerde Miami al een keer naar de Finals in het coronajaar 2020. Miami moest in zes wedstrijden het onderspit delven tegen de LA Lakers van LeBron James. Butler kan vannacht zijn Finale-ervaring gebruiken.

Elk jaar werkt de NBA met een prijzenpot die ze doorheen het jaar uitdelen aan de teams. Hoewel niet gecommuniceerd wordt om hoeveel het gaat, spreken Amerikaanse media dit seizoen over 28 miljoen dollar (26,2 miljoen euro).

Hoe verder een team raakt in de competitie, hoe meer centen het opstrijkt. Maar ook hier wil men geheimhouden hoe de prize money pool verdeeld wordt. Vorig jaar werd er circa 300.000 euro toegekend aan elk team dat de play-offs bereikte. Golden State Warriors, de uiteindelijke kampioen, zou 3,8 miljoen dollar (3,55 miljoen euro) hebben gekregen. De verliezende finalist - Boston Celtics - 2,5 miljoen dollar (2,34 miljoen euro). De Denver Nuggets en Miami Heat spelen vanaf vandaag in de Finals om gelijkaardige bedragen.

Hoeveel elke speler, naast zijn riante loon, krijgt van dat bedrag is afhankelijk van club tot club. Wil men het investeren? Of kan er een extraatje vanaf voor de spelers? De kapitein probeert in overleg met het bestuur een zo goed mogelijke deal te slaan voor zijn teammaats.

Nog een leuk detail. In 1951 bedroeg het totale prijzengeld 50.000 dollar (47.000 euro).

Tweemaal hetzelfde antwoord: veel. Héél veel.

Allereerst in de stadions zelf. In de thuishaven van Miami Heat (Kaseya Center) kunnen 19.600 toeschouwers binnen. In dat van Denver Nuggets (Pepsi Center) 21.000. We hoeven u niet te vertellen dat de zaal bij elke wedstrijd uitverkocht zal zijn. En daar hebben de fans grof geld voor over. Een ticket voor de bovenste rijen van het stadion begint bij 449 dollar (420 euro). Wil je lager zitten, tel je minstens 863 dollar (807 euro) neer. De beste plaatsen - de zogeheten courtside seats, pal aan de zijlijn - starten vanaf 2.900 dollar (2.700 euro).

Match één is goedkoper dan match twee. Match twee is goedkoper dan match drie, enzovoort. Tickets voor een eventuele beslissende zevende match gaan nu al aan het drievoudige. Op de zwarte markt swingen de prijzen al helemaal de pan uit - daar betaal je al snel een tienvoud.

Wie geen ticket kan bemachtigen, of liever in zijn zetel ligt, kan op televisie volgen. De NBA Finals worden in 215 landen uitgezonden. In Amerika alleen al keken vorig jaar 12,2 miljoen mensen naar het beslissende duel. Wereldwijd zou het richting 20 miljoen kijkers gaan. In België zijn de Finals te volgen op Eleven Sports.