De pleegzorg is daarmee goed voor een derde van het totale aantal kinderen en jongeren dat vorig jaar ondersteuning nodig had van een jeugdhulporganisatie door een moeilijke thuissituatie.

Wanneer een kind of jongere tijdelijk niet meer thuis kan blijven wonen door de moeilijke thuissituatie, is pleegzorg in Vlaanderen de eerste te overwegen vorm van hulpverlening. Het aantal pleegkinderen stijgt ook al jaren, van 6.534 in 2015 naar 9.914 in 2021 en dus 10.609 in 2022. “De geborgenheid van een pleeggezin geeft kinderen de kans om op te groeien in een gezinscontext: dat blijft ontzettend belangrijk wanneer ouders tijdelijk de zorg niet meer kunnen dragen”, legt Niels Heselmans, woordvoerder bij Opgroeien, uit.

Uit de cijfers blijkt dat er vorig jaar voor 2.085 kinderen en jongeren een nieuwe opvang in een pleeggezin werd opgestart en dat voor 1.579 kinderen het pleegzorgtraject eindigde.

Stijging bij 15 tot 17-jarigen

De opvang in een pleeggezin blijft ook een belangrijke schakel in de bredere jeugdhulp. “In totaal deden 32.138 kinderen en jongeren een beroep op ondersteuning van een jeugdhulporganisatie omwille van een moeilijke thuissituatie” zegt Heselmans. “Daarvan vindt dus bijna één op de drie kinderen een plek in een pleeggezin”. 

Dat de pleegzorg niet enkel een zaak is van kinderen op jonge leeftijd, blijkt uit de opmerkelijke stijging in de leeftijdsgroep 15-17 jaar. Daar steeg het aantal pleegjongeren met 42 procent tot 507. De stijging valt volgens Opgroeien onder meer te verklaren door de opvang van Oekraïense jongeren op de vlucht binnen pleegzorg.

Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits juicht het engagement van het groeiend aantal pleegouders toe, maar erkent dat het cijfer van 10.000 pleegkinderen haar een “dubbel gevoel” geeft. “Enerzijds van fierheid en felicitaties aan al wie werkt en meewerkt aan pleegzorg, anderzijds geeft dit aan dat er nog werk op de plank ligt om ouders te ondersteunen om het zelf thuis beter te maken voor hun kinderen”, zegt de cd&v-minister.