• Dobbelaere-Welvaert: “Het is een continue afweging tussen nieuwsgierigheid naar nieuwe technologieën en de onvermijdelijke kost die je betaalt met je data. De consument wil niet meer betalen voor technologische omgevingen, laat staan social media. De minderheid betaalt voor Twitter. Noem het maar het Facebook-model, waarbij iedereen gratis met elkaar in contact kan komen en men geaccepteerd heeft dat men data moet afgeven.”
• “De Europese Unie loopt al voorop. Enerzijds is er de GDPR, die in 2018 in werking is getreden, een hele strikte privacywet waarbij de gebruiker heel veel rechten krijgt. Maar mensen maken amper gebruik van het recht op inzage of verwijdering. Anderzijds heb je de Digital Services Act, die gaat over gezichtsherkenning. Aan wetgeving en regulering is er geen gebrek, maar het grote probleem is een soort laissez faire-mentaliteit van de bevolking.”

Misbruik kan altijd

• “Er is geen enkel nuttig voordeel aan Deepfake-technologie. Voor mijn part mag dat morgen verboden worden, omdat de risico’s zo gigantisch groot zijn. Je kan mensen laten vertellen wat je wil. Populistische video’s gaan zich verspreiden als een lopend vuurtje. En niet alle mensen gaan de rechtzetting zien. Hoe sneller je die technologie verbiedt, hoe beter het is voor onze samenleving.
• “De belangrijkste stelregel is dat elk stuk data dat je afgeeft aan een bedrijf of aan een overheid, altijd misbruikt kan worden door een andere partij. Als men je vraagt of men je data, je afbeelding of je stem wil gebruiken, dan moet je de afweging maken of je je er comfortabel mee voelt dat dit binnen een aantal jaar tegen je gebruikt kan worden, of misbruikt kan worden”, besluit Dobbelaere-Welvaert.