Ronald Van Rillaer is bij het brede publiek bekend als vertolker van Lambik in onder meer de musical van Suske en Wiske. Hij werkte ook mee aan tientallen andere theaterstukken, musicals en kindervoorstellingen.

Van Rillaer ontwierp ook straat- en bedrijfsanimaties voor het productiehuis Look & Smile, gevestigd in Deurne. Zijn laatste theaterproductie was de monoloog Diego, over Diego Rivera, de man van kunstenares Frieda Kahlo, die hij vorig jaar nog opvoerde.

Hij speelde ook tal van gastrollen in televisiereeksen als Thuis, Familie, Wittekerke en Zone Stad en had een vaste rol in Kaat & Co.

Van Rillaer kwam afgelopen donderdag ten val tijdens een wandeling met de hond in het Rivierenhof, vlak bij zijn woning in Deurne. Hij liep een hersenbloeding op, belandde in een coma en zijn toestand verbeterde niet meer. Maandagmiddag werd beslist hem vredig te laten inslapen.

Mini en Mickey Mouse

“Het is onwezenlijk”, zegt Wanda Joosten. De actrice werkte decennialang samen met Ronald Van Rillaer bij tal van projecten en producties en noemt hem dan ook liefkozend haar “theatermaatje”. Zo vormden Joosten en Van Rillaer jarenlang het olijke duo Mini en Mickey Mouse tijdens de opvoeringen van Disney on Ice. “We hadden recent nog opnames gedaan en in september zouden we opnieuw samenzitten om de volgende opvoeringen van Mini en Mickey voor te bereiden. Het heeft helaas niet mogen zijn.”

Naast Mini en Mickey waren Joosten en Van Rillaer eind jaren 1990 en net na de eeuwwisseling ook Sidonia en Lambik in opvoeringen en musicals van Suske en Wiske. “Aanvankelijk bestond er een plan om Tante Sidonia door een man te laten spelen, maar daar was Standaard Uitgeverij niet voor te vinden. Daar was ik dankbaar voor, want zo kreeg ik de rol toebedeeld”, herinnert Wanda Joosten zich.

Ronald Van Rillaer had volgens Joosten niet alleen fysieke, maar ook heel wat karakteriële gelijkenissen met het personage van Lambik. “Ronald kan het best omschreven worden als een ‘sterrenplukker’, in de letterlijke zin zoals Willy Vandersteen hem tekende en portretteerde in de gelijknamige Suske en Wiske-strip (uit 1952, red.). Dan doel ik op de goeie kanten van Lambik: hij was enorm gedreven, had heel veel goesting om dingen te creëren. Hij wilde zo groot mogelijk dromen om een zo goed mogelijk resultaat te hebben. Maar in al zijn enthousiasme verloor hij ook soms de budgetten uit het oog.”

Zware tegenslag

Wanda Joosten refereert naar een van de grootste professionele, mentale en financiële tegenslagen in het leven van Ronald Van Rillaer: het faillissement van zijn groots opgezette musicalproductie Ben eind 2001. Die musical werd opgevoerd in de Waagnatie in Antwerpen, maar na vijftig voorstellingen werd het stuk vroegtijdig stopgezet. Het zadelde Van Rillaer met een enorme financiële kater op en hij moest noodgedwongen zijn huis in Schoten verkopen.

“Het project Ben was zijn kindje, hij geloofde er rotsvast in. Maar door de ontembare goesting om het stuk tot stand te brengen heeft hij risico’s genomen en er was op dat moment niemand die in zijn plaats aan de alarmbel trok”, aldus Joosten. “De klop moet hard zijn geweest, maar Ronald is daarna weer op zijn theatrale poten terechtgekomen, mede dankzij mensen als Dieter Troubleyn en Niels Destadsbader die hem in de moeilijke momenten zijn blijven steunen.”

Diego

Van Rillaer bleef niet bij de pakken zitten en zat tot het laatst nog boordevol plannen en ideeën voor nieuwe projecten. “Hij was bezig met nieuwe producties voor straattheater en was de drijvende kracht achter zijn theateratelier. Hij was aan het repeteren voor de herneming van zijn succesvol stuk Cloch Art en in oktober zou hij Diego hernemen.”

Naast Suske en Wiske en Mini en Mickey vormde Wanda Joosten met Van Rillaer namelijk nog een derde artistiek duo: het kunstenaarskoppel Frida Kahlo en Diego Rivera. In 2017 was er de opvoering Kahlo, waarin Ronald Diego speelde en Wanda Frida. In 2022 kwam er een vervolg met de monoloog Diego die Joosten regisseerde. “Lambik was dan wel de rol waarmee hij vereenzelvigd zal blijven, maar ik denk dat hij het meest trots was op zijn rol van Diego. Hij kon een doorleefde rol vertolken en er een andere kant van zichzelf inleggen.”

Ernest Claes

“Een fijne mens met een enorm hart voor cultuur, die theater ademde en tot het laatste bleef gaan, ook na enkele zware tegenslagen.” Het zijn de woorden van Frank De Kaey, directeur van het EWT-theater in Deurne. De Kaey had de noodlottige donderdag nog samen met Van Rillaer samen gezeten rond een nieuw project dat uit de koker van die laatste kwam.

“Hij had een idee rond Ernest Claes en De Heren Van Zichem, een project dat al eerder gestrand was omdat de gemeente Zichem waar hij het wilde opvoeren, zijn steun introk. Maar Ronald, zoals we hem kennen, bleef niet bij de pakken zitten en haalde het plan weer van onder het stof. Hij zei me donderdag dat hij me vrijdag een uitgeschreven script zou doorsturen. Maar er is nooit een vrijdag gekomen ...”