Vermist hondje na 12 lange jaren toch nog herenigd met familie in Arizona

“Op het moment dat ik de deur van de kennel opende, zag ik het aan de lichaamstaal van de hond”, zegt Allyssa Sanford, verzorgster van de dierenbescherming in Maricopa County. “Zijn staart begon te kwispelen en hij bleef de hele tijd maar opspringen - hij wíst het. Na al die tijd wist hij het nog altijd. We gingen naar binnen en hij rende rond. Hij was weer als een nieuwe puppy.”

Het is niet vanzelfsprekend dat Minion nog leeft na al die tijd. De bichon frisé kwam op driejarige leeftijd in het gezin van Skip en Raleigh Crandall uit Glendale in Arizona terecht en is nu dus 15 jaar oud. Dat is ook de levensverwachting van een bichon frisé, een ras dat iets groter is dan een maltezer.

De kinderen van Skip en Raleigh Crandall waren 8, 10 en 12, toen Minion samen met de andere hond van het gezin ontsnapte uit de achtertuin. Iemand had het poortje per ongeluk opengelaten. De andere hond keerde terug, maar Minion niet. Het gezin deed er alles aan om Minion terug te vinden. Ze gingen alle dierenasielen af, plakten overal affiches en riepen de hulp van buren in. Allemaal tevergeefs.

“Het was echt wel super droevig”, zegt de nu 20-jarige dochter van het gezin, Callie Crandall, aan Fox News. “Hij was zo’n speelvogel en sliep op mijn bed. We hadden een speciale band.” Na een maand gingen de Crandalls ervan uit dat ze Minion nooit meer zouden terugzien. “Het leven ging verder, de kinderen werden groter en we hadden nieuwe honden in huis”, vertelt vader Skip. “En toen kregen we plots dit grote nieuws.”

Mama Raleigh Crandall werd eind augustus herhaaldelijk gebeld door een onbekend nummer terwijl ze voor de klas stond en niet kon opnemen. De voicemails stuurde ze door naar haar man, die meteen wist dat het échte oproepen waren: ze kwamen van de dierenbescherming in Maricopa County.

“Ik had de hond moeten gaan ophalen bij iemand die hem had opgegeven als zwerfhond”, vertelt Alyssa Sanford van de dierenbescherming. “Dus, zoals steeds, ging ik op zoek naar een chip. En die bleek in ons systeem te zitten, maar de laatste update dateerde van 2011.” Dat was wel erg lang geleden, maar Sanford waagde haar kans. En zo kwam ze meteen bij het juiste gezin terecht. “Ik was in shock”, zegt Skip aan Fox News. “Ik wist niet eens dat het mogelijk was, dat de hond er na al die tijd überhaupt nog zou zijn.”

Sanford kwam Minion zelf brengen bij de familie Crandall thuis. Ze had hen verwittigd dat de hond inmiddels “oud en traag” geworden was en dat ze dus geen speelse puppy moesten verwachten. Sanford wist ook niet hoe goed de bejaarde hond nog kon zien. De Crandalls waren dan ook voorbereid op het ergste, maar het kwispelende staartje van Minion nam alle twijfels meteen weg. “Hij begon al met onze andere honden te spelen, het was geweldig”, aldus Skip. En dan moest Minion Callie nog terugzien. Die haastte zich naar huis en werd langs alle kanten besprongen door Minion.

De Crandalls lieten Minion checken door de dierenarts. De oude hond bleek wel wat verzorging nodig te hebben, “maar ik denk dat we nog wel een paar goeie jaren zullen hebben met hem”, besluit Skip.