Is Marc Coucke nu supporter van Club Brugge, KV Oostende of Anderlecht?

Dinsdag 9 december 2003, Champions League. Club Brugge-spits Bengt Saeternes schoof de bal door de benen van de Ajax-doelman. Een goal die blauw-zwart een Europese lente in de UEFA Cup bezorgde. In de viploges van het Jan Breydelstadion vielen komiek Jacques Vermeire en model Phaedra Hoste elkaar in de armen. Naast hen zwaaide hun gastheer met een blauwe supporterssjaal. Een flamboyante dertiger. Lichtte zijn lach de kamer op, dan verblindde zijn goudkleurige das de aanwezigen.

Marc Coucke zou tien jaar lang op Club Brugge worden gesignaleerd. Hij maakte Europese verplaatsingen mee, van Turijn tot Amsterdam, en hij werd zelfs lid van de vzw.

Coucke had vanuit zijn studententijd een West-Vlaamse vriendengroep, uitgebreid met kennissen uit het zakenleven. Club Brugge was een gemene deler van veel van die contacten. Zijn trouwe vrienden Sam Sabbe, die later zijn financieel directeur bij Omega Pharma zou worden, en Jan Boone (topman van Lotus Bakeries) horen twintig jaar later niet toevallig tot het bestuur van blauw-zwart.

“Het zou raar zijn als Coucke nooit eens bij Club Brugge was beland”, zegt een oude bekende. Coucke rolde op een natuurlijke wijze in blauw-zwart. Eerst op uitnodiging van zijn vrienden, later nodigde hij zelf klanten en potentiële sponsors uit.

In de Reisduif

Zijn bedrijf Omega Pharma boomde. Hij sponsorde een gelijknamige wielerploeg. Voor Coucke gingen zaken en plezier liefst hand in hand. Hij ging op zoek naar een manier waarmee hij klanten en potentiële sponsors kon ontvangen met zijn persoonlijke touch. Dus bedacht hij een uitbreiding op de traditionele vipervaring. Na de Europese thuiswedstrijden stopte het niet bij een glas champagne. De delegatie (vaak een man of dertig) trok daarna de Brugse binnenstad in.

Eindstation: In de Reisduif, een bruin café aan de Langerei. Daar zou volgens de overlevering in 2016 een weddenschap zijn rondgegaan onder het vaste cliënteel: “Coucke wordt binnen drie jaar voorzitter van Club Brugge.” De beloofde twintig pinten werden nooit getapt, want Coucke kocht in 2017 Anderlecht. In de entourage van Coucke wordt de weddenschap met gegrinnik onthaald. “Er is never nooit sprake geweest dat Marc Club Brugge zou overnemen.”

Fotografisch bewijsmateriaal van de avonden in het café is er amper. Maar de verhalen zullen nog jaren meegaan. Legendarisch was het volgens Yves Lejaegere, een van de dichte vrienden van Coucke. “Marc nam iedereen op sleeptouw in zijn gekende stijl. Hij was de dj, zoals hij dat overal was. Hij was zot van Vlaamse schlagers.”

Op vijftig vierkante meter stonden zijn vips op elkaar geplakt. Véronique De Kock, Piet Huysentruyt, zelfs Wouter Vandenhaute, zwaaiend op de tonen van Willy Sommers’ klassieker ‘Als een leeuw in een kooi’. Door het gebrek aan plaats stond de muziekinstallatie achter een gordijn in de keuken.

Lidgeld 125 euro

Aan de andere kant van de lijn valt een stilte. “Was Marc Coucke lid van Club Brugge?”, herhaalt Michel D’Hooghe de vraag. Hij was voorzitter van Club Brugge tussen 2003 en 2009. “U moet me verontschuldigen, maar ik val helemaal uit de lucht.”

Club Brugge was nog een vzw. Wie wilde, kon zich aansluiten bij de algemene vergadering tegen een jaarlijks lidgeld van 125 euro. Bij Club waren er meer dan honderd sympathisanten die zich op die manier lid maakten van de vzw. Coucke was er een van. Toen verschillende zakencontacten en zelfs vrienden zich aansloten, volgde Coucke. Pas wanneer hij in 2013 eigenaar werd van KV Oostende zou hij zich uitschrijven.

De reactie van D’Hooghe toont dat Coucke in die tien jaar Club Brugge onder de radar van de bestuursleden vloog. “Hij had misschien één keer per jaar contact met de bestuursploeg, ter gelegenheid van de algemene vergadering”, vertelt Jacques Denolf, tot 2015 in dienst bij Club Brugge. “Die leden hadden niet echt iets te zeggen. Ik kan niet zeggen dat hij iets heeft gedaan om het bestuur van de club mee richting te geven. Even geruisloos als hij is gekomen, verdween hij naar KV Oostende.”

Club van zijn hart

Op de vraag of Coucke écht supporter is geweest van Club Brugge lopen de antwoorden uiteen. Volgens Denolf had het geen enkele zin voor een niet-fan om deel uit te maken van de algemene vergadering. Eén bron uit zijn entourage zegt dat er geen enkele twijfel over bestaat: “Natuurlijk was Marc supporter. Een heel enthousiaste zelfs.”

Dat waren ook de woorden van Coucke zelf in 2007 toen hij aan Sport/Voetbalmagazine vertelde over zijn betrokkenheid bij blauw-zwart. “Sinds een jaar of zes beschouw ik me als supporter. Niet meer zoals je als kleine jongen voor een team supportert.” Met daarin wel een belangrijke nuance: “Als ik écht supporter wil zijn, ga ik naar Oostende. Wil ik goed voetbal zien, dan ga ik naar Club.”

In andere interviews van na zijn Brugse periode klonk er een neutralere toon. Coucke gaf daarin aan dat hij niet uit clubliefde maar om commerciële redenen een nauwe band met Club Brugge onderhield.

Volgens Lejaegere sluit die laatste versie het meest aan bij het beeld dat hij van Coucke heeft. “Er is de voorbije jaren veel gebeurd tussen Marc en KV Oostende, maar zijn voetbalhart heeft daar altijd gelegen. Als kleine jongen ging hij met zijn ouders naar AS Oostende, zelfs VG Oostende. Ze hadden daar een appartement. Later ging Marc naar Club Brugge voor de sfeer. Nooit van zijn leven is hij een uitgesproken Club-fan geweest. Hij deed het voor die Europese avonden. En de feestjes in café In de Reisduif.”

Anderlecht - Club Brugge, zondag om 18.30 uur