Anthony uit Oostende krijgt boete van 112.500 euro voor vervallen boerderij in achtertuin: "Viel bijna flauw toen ik het hoorde" 

Atypisch. Dat is het minste wat je kan zeggen van het bouwwerk in de achtertuin van Anthony Deketelaere. Als we zijn erf betreden, klinkt het geruis van een steenkapper. Anthony zet zijn gele oorbescherming af, geeft een stoffige handdruk. "Dat doe ik nu bijna dagelijks. Ik zet er zelfs mijn echte baan voor opzij." 

Het bouwwerk in de achtertuin van Anthony is een oude boerderij. Nu staan enkel nog vier muren en een dakgebinte overeind. "Toen mijn grootouders het kochten, was het al aan het vervallen", vertelt Anthony. "Zij hebben er wel een tijdje in gewoond en in die periode is mijn vader hier geboren", wijst hij naar een hoop stenen. 

Voor Anthony kwam de brief van de stad Oostende twee weken geleden dan ook als een klap. "Dat is blijkbaar de bedoeling, een shockeffect creëren. Ik betaal al jaren een boete omdat de boerderij op de lijst van verwaarloosde gebouwen staat", vertelt hij. "Tot nu was dat 10.000 euro, elk jaar. Maar ineens gaat dat maal 11. Ik viel bijna flauw toen ik het las."

"Voor mij is dat gebouw mijn kindertijd. Ik heb hier als kind dagenlang gespeeld, mijn grootvader had hier een groentetuin. En het feit dat mijn vader, die in 2009 is overleden, daar is geboren, maakt dat die bouwval een grote sentimentele waarde heeft voor mij. Die boerderij is voor een stuk mijn pa", zegt Anthony. "En dan zegt de schepen dat ik het maar moet verkopen of afsmijten als ik het niet op tijd gerenoveerd krijg. Op zo'n moment voel je je echt Klein Duimpje."

Kurt Claeys, de Oostendse schepen van Wonen voor Open VLD, reageert dat het pand al sinds 2016 op de lijst met verwaarloosde gebouwen staat. Volgens onze informatie gebeurde dat na meldingen van directe omwonenden. "Dat gebouw staat er dus al zeven jaar verwaarloosd bij. Eerst hebben we die man nog een vrijstelling gegeven van drie jaar om alles in orde te krijgen, maar ook toen kwam er geen enkel schot in de zaak", zegt Claeys.

"Het klopt dat we de wetgeving rond dit soort panden in 2022 hebben aangepast", zegt de schepen. De boetes werden toen fors opgetrokken. "Dat loopt jaar na jaar op, om na vele jaren uit te komen bij grote bedragen. Het verleden leert ons dat dit de enige oplossing is om echt hardleerse eigenaars eindelijk tot actie te dwingen. Anders blijven die gewoon de boetes betalen en blijven de panden verder verkrotten."

"De man heeft de laatste jaren ook geen bezwaren meer ingediend en heeft geen omgevingsvergunning om het te renoveren", aldus Claeys. "Het gaat hier niet om een klein tuinhuisje. Dat is een gigantische oude boerderij. Als je een gebouw jarenlang zó verwaarloost, moeten wij als stad ingrijpen. Dat soort panden trekt ongedierte, zwerfvuil en criminaliteit aan en ze zijn onveilig voor wie ze betreedt."

De Oostendse oppositie is het oneens. "De hoogte van die boete is tragisch", reageert gemeenteraadslid Jeroen Soete (Vooruit). "Ik heb niks tegen boetes voor verwaarlozing. Als het om speculanten gaat die hier hun panden laten verloederen, mag die belasting ook best pittig zijn. Maar hier, met een pand dat amper zichtbaar is van op de straat, dat begrijp ik niet."

"De geest en de letter van de wet liggen voor ons te ver uiteen", zegt Soete. "Als je die wet dan ook nog eens om de zoveel jaar aanpast en de boetes optrekt, dan creëer je rechtsonzekerheid", klinkt het. Al moet Soete toegeven dat zijn partij het optrekken van de boetes in de gemeenteraad heeft gesteund. 

Er is te weinig ruimte voor individuele uitzonderingen, vindt Vooruit. "In de praktijk worden amper bezwaren aanvaard. Zo was er een vader die zijn renovatie moest staken door de dood van zijn kind en dat argument in zijn bezwaar werd gewoon genegeerd. Dan lijkt dit vooral een budgettaire kwestie. De stad rekent op die inkomsten."

"Ik begrijp dat de stad moet optreden tegen verloedering, daarom betaal ik die boetes", zegt ook Anthony. "Ik heb de stadskas al voor zo’n 50.000 euro gespijsd. Dat weegt, want ik zat lang in een moeilijke financiële situatie. Daarom schoot die renovatie ook niet op. Nu hebben we de basismuren afgewerkt. Met die oude stenen is dat een monnikenwerk. Intussen staat er ook een nieuw dakgebinte op. En dan komt dit, 112.500 euro. Dat is contraproductief. Dat is afpersing. Maffioos vind ik het zelfs."

"Het enige wat ik nog kan doen, is nu hard verder werken en dan bezwaar indienen. Ik heb het aan mijn werk doorgegeven dat ze nu even niet op mij kunnen rekenen", zegt Anthony. "Desnoods moet ik mijn huis verhuren om die boete af te betalen en in die boerderij gaan wonen. Maar het platgooien, nee. Jamais."

Op het einde van het gesprek haalt Anthony nog een boekje uit een lade. "Geschiedenis van een parochie te Oostende", staat op de cover van 1984. Daarin is sprake van een "bijna vergeten boerderijtje", dat "twee paarden, een achttal koeien en kleinvee herbergde". "Weinig mensen weten nog iets af van het bestaan van het boerderijtje, maar nog elke lente bloeien opnieuw de oude perelaars tegen de warme, verweerde zuidwestgevel", leest het. "En die perelaars staan er nog altijd", zegt Anthony.