Vooruit heeft zich erg afhankelijk gemaakt van de persoonlijkheid van de voorzitter. Juist die persoonlijkheid heeft een flinke tik gekregen

Dag lezer,

Juist wanneer een mens er alles aan doet om zijn lot te ontlopen, stapt hij er met beide voeten tegelijk in. Het is een levenswijsheid die de Oude Grieken ons in hun klassieke tragedies, zoals Oedipus, leerden. Ze is ook vandaag nog actueel.

Conner Rousseau kan erover meepraten. Opnieuw staat de voorzitter van Vooruit in het middelpunt van ophef en media-aandacht en opnieuw wakkerde hij de hetze zelf aan door te proberen ze te doven.

Vandaag wordt Rousseau verhoord over het proces-verbaal dat de politie van Sint-Niklaas opstelde na een woordenwisseling bij een café met de Vooruit-voorzitter in dronken toestand. Eindelijk zal Rousseau bevestigd krijgen wat hij precies gezegd heeft en hoe racistisch dat mogelijk wel was. Intussen heeft hij wel al, met een eenzijdig verzoekschrift, de collega’s van VTM en Het Laatste Nieuws laten verbieden uit het pv te citeren - en bij uitbreiding alle media. Ook is inmiddels duidelijk dat Rousseau bijzonder veel moeite deed om informeel bij burgemeester en politie na te gaan wat er van het nachtelijk contact met de politie zou komen en of er beelden van het incident bestaan. Zo werd een zaak van aangebrande dronkenmanspraat ook een debat over ongrondwettelijke censuur en over politiek privilege.

Tot nader order schaart de partij zich eensgezind achter haar leider. Het partijbestuur gunt de voorzitter, na zware maanden, “een joker” en ontwaart in de opeenvolgende ‘affaires’ een politiek gestuurde heksenjacht vanuit de media. Veel keus heeft Vooruit ook niet. De partij/beweging maakte de voorbije jaren een sterke remonte, maar ze is voor dat succes wel erg afhankelijk geworden van de architect ervan: Conner Rousseau, die in zijn persoonlijkheid een ideologische bijsturing van de partij én opening naar nieuwe kiezers verenigt. Dat is een stevig risico. Juist die persoonlijkheid heeft een flinke tik gekregen, stelt ook reputatiecoach Jeroen Wils vast in onze podcast Duidelijk. “Er wordt veel gecommuniceerd vanuit het ego. En het ego is de grootste vijand van de reputatie.”

Egopolitiek speelt ook een rol in een andere lastige kwestie, namelijk de stikstofcrisis. Zoals verwacht, heeft de Raad van State een dikke rode streep getrokken door het decreetvoorstel van regeringspartijen N-VA en Open Vld. Tot ingehouden vreugde van coalitiepartner cd&v, die al eerder een stapel aanpassingen had geëist. Het voortvarende beleid van minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) heeft voorlopig enkel meer onzekerheid bij landbouw en industrie opgeleverd. Een uitweg ligt niet voor de hand: zetten N-VA en Open Vld door, dan is een kabinetscrisis onvermijdelijk en ligt een riskante procedure bij het Grondwettelijk Hof voor de hand. Wordt het bord weer helemaal afgeveegd, dan dreigt stilstand. De optimistische boodschap die minister-president Jan Jambon (N-VA) nog maar een week geleden verkondigde in zijn Septemberverklaring, is alweer helemaal afgebladderd.

Veel leesplezier,

Bart Eeckhout
Hoofdcommentator