Eupen kan na 0 op 18 nog eens winnen en wipt over onmondig Charleroi, Mazzu: “We hebben verdedigd als kinderen”

KIJK. Samenvatting Eupen - Charleroi

Felice Mazzu kon het team dat Antwerp klopte niet aan de aftrap brengen. Isaac Mbenza haakte geblesseerd af, waardoor Zorgane zijn plaats weer kon innemen. Bij Eupen behield coach Kohfeldt het vertrouwen in de jonge Keita op het middenveld, een keuze die bijna fataal uitpakte. Keita flirtte vroeg met rood en was daardoor zichtbaar het noorden kwijt. Nog voor de pauze werd hij gewisseld. Vijf minuten later scoorde Eupen.

Zo gaat dat wel vaker in voetbal. Charleroi had enkele behoorlijke kansen versierd maar steeds de sterke Amerikaanse youngster Slonina in het Eupense doel op zijn weg gevonden. En toen het toch lukte om die het nakijken te geven, met een rake knal van Stulic, bleek assistgever Knezevic een teennagel buitenspel te staan. VAR-check, geen goal: daar mochten ze bij Eupen best blij om zijn. Terwijl de thuisploeg naar het rustsignaal snakte, was de eerste echte tegenstoot evenwel meteen raak. Christie-Davies zonderde de doorspurtende verdediger Jan Kral op links af en die fusilleerde Koffi in het doel van de Zebra’s (1-0).

Geen tien minuten ver in het tweede bedrijf verdubbelde Kevin Möhwald de Eupense voorsprong, na puik terugleggen van Gary Magnée vanop het verlengde van de doellijn. Voor Möhwald, die na zijn transfer van Union Berlin tijdens de voorbereiding eerst uitblonk en dan geblesseerd uitviel, was het zijn eerste treffer in Eupense loondienst. Een treffer die Charleroi even de adem afsneed. Toen de jongens van Mazzu alsnog hun tweede adem leken te vinden, stonden ze achteraan bij Eupen pal. De overwinning van de Oostkantonners onderstreept dat ze in de Eupense bestuurskamer terecht rustig waren gebleven tijdens de lange periode van nederlagen. Liefst zes op een rij, maar dan wel tegen kleppers als Union, Anderlecht, Gent, Antwerp en Standard. Volle twee maanden na de laatste driepunter, thuis tegen OH Leuven, konden de Panda’s eindelijk hun oogst van 10 naar 13 punten verhogen.

Daarmee klimt Eupen in de klassering naast en door het hogere aantal overwinningen zelfs over Sporting Charleroi, dat zijn wederopstanding meteen gestuit ziet.

Uiteraard was Florian Kohfeldt in de wolken met de zege van zijn team. “Noem het eerder opgelucht”, lachte de 41-jarige Duitser. “Wij verloren zes keer op rij, en dan komt een driepunter altijd op tijd, ook al hadden we in vier van die zes matchen net zo goed een punt of zelfs meer kunnen pakken. Hoe dan ook, ik voelde dat mijn spelers gretig waren om zich te herpakken. Allemaal. Hopelijk zullen ze dat nu ook zijn voor het komende bekerduel met KV Oostende, dinsdag in de vooravond. Want die beker neem ik echt heel serieus. Wie mijn geschiedenis als coach in Duitsland kent, weet dat. Met mijn teams (Werder Bremen en VfL Wolfsburg, red.) haalde ik twee keer de halve en twee keer de kwartfinale in de Duitse Pokal. Met dit Eupen wil ik ook zo ver mogelijk geraken. Misschien komen er wel een paar wissels in de opstelling, maar roteren om te roteren? Neen, dat doe ik niet.”

Geen 9 op 9 en een sprong naar de linkerkolom voor Sporting Charleroi, maar een nederlaag die absoluut vermijdbaar was. “U zult begrijpen dat ik zeer gefrustreerd op de partij terugkijk”, siste Felice Mazzu tussen de tanden. “Niet omdat er te weinig inzet of een foute mentaliteit bij mijn spelers was, maar omdat we hier een kans lieten liggen om te groeien als groep. Pijnlijk hoe we met een achterstand de kleedkamer in moesten, terwijl we nauwelijks wat weggaven. Maar bij de tweede treffer verdedigen we als kleine kinderen op de achterlijn. Dat het daarna niet meer lukte terug te knokken, valt samen te vatten in de slotminuut met de kopbal van Badji op de paal. Dan weet je: vandaag niet. Het uitvallen van Marcq met een kuitblessure en de onbeschikbaarheid van Mbenza door een knieletsel hielpen natuurlijk ook niet. Of ze op Thes Sport kunnen aantreden, weet ik nu nog niet.”