Alles onder controle, dachten wij. Isaac Kimeli had aangekondigd dat hij behouden zou starten. Het EK-parcours in Brussel lag er met diepe modder en lange heuvels zodanig zwaar bij dat krachten sparen aan de orde was. Kimeli startte effectief bescheiden, maar dat leek op dat moment nog volgens plan. Hij voelde zelf echter van in het begin dat het niet zijn dag zou worden. “In de eerste ronde voelde ik meteen dat ik niet in mijn ritme kon komen. Zo veel modder, dat is niet mijn ding. Ik geraakte er gewoon niet doorheen. Op het einde kwam ik er alsnog door en heb ik geknokt in functie van het landenklassement, maar dat was veel te laat om zelf nog een medaille te winnen.” Kimeli is inderdaad nooit een volbloed modderploeteraar geweest. “De conditie was echt niet het probleem. Die is supergoed. Het lag aan het parcours vandaag, dat niet op mijn maat was.”

Terwijl het moment waarop we verwacht hadden dat Kimeli naar voren zou oprukken uitbleef, ging Robin Hendrix wel steeds prominenter voorin lopen. Na twee kilometer was hij pas vijftiende, maar halfweg koers liep hij al in vierde stelling. In het slot wist hij nog naar brons op te rukken. Een complete verrassing, want de 28-jarige Vlaams-Brabander werd rond de tiende plaats verwacht. “In het allerbeste scenario hield ik rekening met top vijf, maar een medaille leek mij niet mogelijk”, vertelt Hendrix. “Op termijn hoopte ik wel eens een medaille te winnen op een EK, maar ik dacht niet dat het al voor dit jaar zou zijn. Ik haalde nog nooit eerder de top tien.”

Lange benen

Doorheen de wedstrijd begon Hendrix al relatief snel te beseffen dat er meer mogelijk was dan eerst gedacht. “Halfweg voelde ik mij nog superfris. Dat verraste mij. Ik had echt nog veel overschot. Toen zei ik tegen mezelf dat ik voor de medailles moest gaan. Toen we aan de laatste afdaling begonnen, wist ik dat ik op het podium ging staan. Met mijn lange benen kan ik goed bergaf lopen. Mijn tactiek vandaag was om bergop nooit te veel in het rood te gaan en desnoods de concurrenten wat te laten lopen, om het telkens bergaf weer goed te maken.”

Hendrix treedt nu uit de schaduw van zijn vaste trainingsmakker, Isaac Kimeli. “Dit is zonder twijfel het mooiste moment uit mijn carrière”, zei hij in extase. “Vorig jaar zei ik nog tegen mijn coach dat het wel leuk is dat ik al heel veel EK’s heb meegemaakt, maar dat ik toch echt eens ergens een medaille wilde winnen.” En zo geschiedde. Hendrix is pas de derde Belg die het podium haalt van een EK cross na dopingzondaar Mohammed Mourhit, Atelaw Bekele en Isaac Kimeli.

Kimeli, die startte als favoriet, moest vrede nemen met een elfde plaats. Dat hij bleef doorzetten, en niet liet lopen, was belangrijk voor het landenklassement. Daar won België voor het eerst goud, met dank ook aan de verrassende zesde plaats van John Heymans. “Die gouden teammedaille is zeker een troost, maar ik had toch graag zelf gescoord”, gaf Kimeli toe. Hij liep er lichtjes beteuterd blij, maar was wel oprecht trots op zijn trainingsmaatje. “Dit is heel mooi voor Robin. Ik ben echt blij voor hem. Hij verdient dit, na jarenlang keihard werken.”