COLUMN. Wat betekent ‘aan zichzelf werken’? Er is de noodzakelijke tocht door de woestijn, die meer moet zijn dan misnoegd door een zandbak struinen

In elk van ons schuilt een Icarus. Een positie, het applaus, een overwinning of succes doen snel vergeten dat vleugels van was zijn. Overmoed maakt doof en onverschillig voor de stemmen die ons waarschuwen, niet voor dicht bij de zon vliegen, maar voor de illusie dat zwaartekracht op ons niet van toepassing is. Vaak regeert leedvermaak wanneer zo’n Icarus uit het hemelgewelf dondert. Op andere momenten hoop je dat de Icarus rechtkrabbelt, even hulpeloos verbaasd om zich heen kijkt, het stof van de kleren slaat, en opnieuw naar boven kijkt. Bij Conner Rousseau neig ik naar dat laatste, zegt onze columnist Noël Slangen.