Het is niet eens zo lang geleden dat er een Limburgs alternatief bestond voor Telenet, namelijk IN-DI van het toenmalige Interelectra. Na een bitse juridische strijd was Interelectra verplicht om haar kabelnetwerk over te dragen aan Telenet. Ze hadden ooit een contract afgesloten met Telenet voor het alleenrecht op het aanbieden van ‘videodiensten op aanvraag’. Toen leek dat een exotisch, marginaal randproduct dat zeker 50 jaar zou vergen voor mensen dit zouden gebruiken. Intussen weten we hoe snel technologie evolueert. Alles werd ‘op aanvraag’, zelfs het terugkijken van het journaal. Tegen de batterij advocaten van het Amerikaanse Telenet was het provinciale IN-DI niet opgewassen. De rest is geschiedenis.

Telenet is er intussen in geslaagd om een sterk product te maken, waarbij het gebruiksgemak en de aankoop van opzienbarende series als ‘Game of Thrones’ haar superieure positie in de markt markeerden. Maar haar monopolie op de markt zorgde ook voor vreselijk hoge prijzen. Als Telenet in het nieuws kwam, was dat ofwel met de superwinsten die het bedrijf maakte, ofwel met weer maar eens een prijsverhoging. De Vlaming moest vaststellen dat het plezier van het door Steve Stevaert afgeschafte kijk- en luistergeld van korte duur was, want wat men intussen aan Telenet, Proximus en anderen moet betalen om televisie in huis te krijgen, is niet van de poes.

Voor de ontsporende tarieven is echter Telenet slechts ten dele verantwoordelijk. Dat de Vlaming zoveel moet betalen is in eerste instantie de schuld van de Vlaamse overheid. Veel te lang werd er getalmd met het openstellen van de kabel voor concurrentie. Als we zien wat het effect is nu Orange ook op de kabel zit, kun je je voorstellen hoeveel geld van Vlaamse gezinnen er onterecht naar Amerika verdwenen is. Bovendien profiteert Telenet vandaag nog steeds van de toen opgebouwde positie en voorsprong, net zoals Proximus dat doet voor mobiele telefonie.

Welke lessen kunnen we hieruit kunnen trekken? Ten eerste dat gezonde concurrentie de keuzevrijheid doet toenemen en de prijzen doet dalen. En ten tweede dat een monopolie de gebruiker op kosten jaagt. Zowel wanneer dat monopolie in overheidshanden is, als wanneer de overheid een monopolie gedoogt.