Vader wil niet dat doodrijder zijn zoon nog “beste vriend” noemt

© vln

© vln

1 / 2
thumbnail: null
thumbnail: null

Het proces tegen de doodrijder van David Durie kende een emotioneel slot. De vader van het slachtoffer vroeg de beklaagde zijn zoon nooit meer zijn “beste vriend” te noemen.

Mark Maes

LEES OOK: Nathan reed zijn beste vriend dood, maar vluchtte liever dan zijn straf uit te zitten. De vader van het slachtoffer smeekt nu dat er eindelijk écht naar de man gezocht wordt (+)

21 januari 2011. Nathan L. rijdt in Wulpen met een snelheid van ongeveer 160 kilometer per uur zijn nieuwe BMW te pletter tegen een duiker. In de auto zitten drie van L.’s kameraden. Ze kwamen terug van Nederland, waar ze cannabis kochten. Een van hen, David Durie, overleeft de klap niet.

Gevlucht naar Nederland

Net voor het eerste proces rond de zaak vluchtte L. naar Nederland. Daardoor werd hij bij verstek veroordeeld. Hij kreeg vijf jaar cel en een even lang rijverbod. Vorige maand werd hij aan ons land uitgeleverd. Gisteren behandelde de rechtbank het verzet dat L. aantekende, in de hoop vermindering van straf te krijgen.

Ook Freddy Durie, de papa van David, was er. Zijn advocaat ergerde zich aan het pleidooi van verdediger Jochen Van Laer, die zijn cliënt door een psychiater liet doorlichten. “Nathan verloor op zevenjarige leeftijd zijn vader, toen die in de omgeving van Veurne verongelukte met zijn BMW. Die klap is hij nooit te boven gekomen. Zijn vader was zijn held. Het ging zo ver dat hij - een onrijpe jongeman - dezelfde snelle wagen wou als degene waarin zijn vader verongelukt was. De psychologische parallel is duidelijk”, zei de advocaat.

LEES OOK: Waarom de gevluchte doodrijder van David (21) al na één maand wordt vrijgelaten

Ook op de vraag waarom L. geen contact opnam met de familie van David, had de advocaat een antwoord. “Toen ook zijn moeder overleed, was er niets meer wat hem aan ons land bond. Zich niet bewust van de strafrechtelijke gevolgen die boven zijn hoofd hingen, trok hij op vraag van een vroegere collega van zijn vader naar Congo. Hij trouwde er en kreeg er kinderen. Mijn cliënt lijdt aan vermijdingsdrang, gecombineerd met een posttraumatisch stresssyndroom. Dat uit zich onder meer in het ontlopen van zijn verantwoordelijkheid voor deze verschrikkelijke gebeurtenis, maar hij had geen kwade bedoelingen. Er was in die periode in 2016 heel veel onrust in Congo. De Belgische ambassade wilde hem geen verblijfsvergunning geven, de Nederlandse deed dat wel onmiddellijk. Daarom is hij naar daae vertrokken.”

Van Laer vroeg een voorwaardelijke straf, met eventueel elektronisch toezicht “omdat mijn cliënt sinds het ongeval toch geen vrienden meer heeft en sociaal geïsoleerd leeft”.

Nooit spijt betuigd

Nathalie Van Gheluwe, de advocaat van Davids vader, vond het pleidooi schandalig en schokkerend. “L. heeft nooit contact gezocht met de familie Durie om zijn spijt te uiten. De oorzaak van het ongeval is niet zijn ongelukkige jeugd, maar zijn roekeloos rijgedrag.”

Vader Freddy verweet L. dat hij nooit medeleven getoond heeft. “De dag na het ongeval zat je al op Facebook te klagen over je mooie auto die vernield was”, zei hij tot de beklaagde. “Wij moeten verder zonder David, maar noem mijn zoon nooit meer je vriend”, besloot hij snikkend.

“Ik weet dat ik fout was en zeg sorry aan de familie, maar ik weet dat dit te laat komt en dat David daarmee niet terugkomt”, antwoordde Nathan L.. Vonnis op 12 juni.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen