Voor de start werd bekend dat Vanthourenhout de voorbije week nog ziekjes was geweest. Alweer. Geen verrassing dan ook dat de Europese kampioen vrij slecht weg was. Ook Nys dook het veld in rond de vijftiende positie, in het midden van het pak dus. De kop was voor Niels Vandeputte.

Het parcours in Meulebeke lag er enkele dagen geleden nog steenhard bij, maar was omgetoverd tot een modderpoel. Al snel werden er dus kloofjes gemaakt en dat leidde tot een kopgroep van tien renners, met alle bekende namen buiten Gianni Vermeersch. Iserbyt snelde snel naar de kop in ronde één. Ook onder andere Laurens Sweeck, Lander Loockx en Quinten Hermans waren mee.

Die laatste begon de tweede ronde met een aanval, maar werd al snel overvleugeld door Wyseure en Nys. De twee jonkies gingen even alleen op pad, maar kregen Vanthourenhout in het wiel. Daarachter leek Iserbyt wat af te stoppen. Vanthourenhout ging dan solo, terwijl vooral Nys sukkelde in de modder. Iserbyt rook zijn kans en sloot aan bij Nys, waarna er vier leiders kwamen.

Iserbyt voelde zijn kans op een eerste Belgische driekleur. En tenminste een tweede podium, na 2019 achter Sweeck. Die laatste kwam nooit in zijn ritme, zelfs niet in het zand, en deed nooit mee voor de titel. In de vijfde ronde schakelde Iserbyt een versnelling hoger. Nys moest alle zeilen bijzetten, maar raakte niet meer in het spoor van de West-Vlaming. Idem voor Wyseure en Vanthourenhout, die bijna ten val kwam en zo achterop raakte.

Het goud was weg want Iserbyt kende een uitstekende dag. Eindelijk raak. Nys kreeg een klap in de voorlaatste ronde en moest tevreden zijn met plek zes. De jonge Wyseure troefde Vanthourenhout uiteindelijk verrassend af voor het zilver. Vandeputte reed naar een vierde plek, voor Jens Adams.