Mama van Luna, peuter die vermoord werd door Hans Van Themsche: “Ik heb heel veel leren loslaten – niet alleen Luna”

Deelnemen aan de documentaire deed ze niet op eigen initiatief, zei Laurence Van Brée vanavond. Maar door haar kant van het verhaal te delen, had ze het narratief wel wat in eigen handen. “De documentaire zou waarschijnlijk toch gemaakt zijn geweest. Als ik eraan meewerkte, had ik het toch een beetje in handen”, aldus de mama van Luna. En dat heeft haar deugd gedaan. “Ik ben weer een stap verder. We zien wel wat er in de toekomst zal gebeuren, maar ik ga me er niet continu mee blijven bezighouden.”

Ze sprak Hans Van Themsche voor het eerst in 2015. De week van het proces besloot Laurence dat ze met de moeder van Van Themsche, Lieve, wilde praten. “Ik ben een moeder. Mijn kind is dood, haar kind is op dat moment een monster. Maar ze is een moeder, en die moedergevoelens zijn op dat moment enorm. Wetende dat je kind zoiets heeft gedaan, daar ga je kapot aan.” Het gesprek dat ze had met Lieve was “zeer louterend”, aldus Van Brée. “We hebben veel aan elkaar gehad.”

Na de ontmoeting tussen de twee moeders kwam Van Themsche zelf met de vraag om in gesprek te gaan met Laurence. Waarom ze daar toen precies ‘ja’ op zei, weet ze niet. “Ik dacht, ‘ik ga geen nee zeggen’. Ik wil het doen en met mijn ogen zien. Toen verscheen er af en toe al eens in de kranten dat hij een voorbeeldige gevangene was.” Met het oog op ooit een vervroegde vrijlating, wilde ze zelf ervaren “wat voor iemand hij geworden is na zoveel jaren”.

In de zomer van 2023 keerde Laurence terug naar de gevangenis van Oudenaarde, voor opnieuw een ontmoeting met de man die haar dochter vermoordde. Verwachtingen voorafgaand aan de ontmoeting had ze niet, getuigde de mama vanavond. “Als je verwachtingen hebt, kun je alleen maar ontgoocheld worden. Ik heb heel veel leren loslaten, niet alleen Luna, maar ook een huwelijk, een zaak, een huis. Verwachtingen heb ik niet meer.”

Volgens Laurence is Hans Van Themsche “zeer intelligent”. “Als hij echt iets wil, dan gaat hij er ook voor. Hij heeft heel veel opgezocht over wat empathie is. Hij is dingen gaan lezen.” Maar voelen wat zij toen voelde, kan hij niet. “Maar ik denk dat niemand hier aan tafel kan voelen wat ik gevoeld heb”, benadrukte ze.

“Als ik hem hoor praten, denk ik wel dat hij oprecht spijt heeft. Ik denk dat er gevangenen zijn die dat zouden weglachen.” Daarnaast is hij voor haar ook een slachtoffer van de maatschappij. “Wat hij heeft gedaan, valt niet goed te praten. Maar zijn moeder heeft van kleins af aan geweten dat hij anders is en het moeilijk had, dat hij in de maatschappij geen plaats vond.”

Ze wilde tijdens de uitzending ook nog wat rechtzetten. Recent zou gezegd geweest zijn dat Van Brée pleit voor zijn vrijheid. “Dat heb ik nooit gezegd, maar ik ga dat niet in de weg staan”, verduidelijkte ze. “Ik ga geen pleidooi voeren voor zijn vrijheid.”

“Haat en kortzichtigheid helpen je niet vooruit. Kijk maar naar hoe oorlogen gebeuren: daar is het oog om oog, tand om tand. Ik ben ervan overtuigd dat er daders zijn die in de gevangenis zitten die absoluut niet mogen vrijkomen. In dit geval weet hij echt wel dat wat hij heeft gedaan, fout is. Hij heeft dat gedaan in een moment van waanzin, denk ik. En dat op zeer jonge leeftijd.”