Direct naar artikelinhoud
ColumnIvo Victoria

Wat men bij Vooruit niet begrijpt: elk schandaal biedt kansen. Schaamteloosheid is het nieuwe fatsoen

Wat men bij Vooruit niet begrijpt: elk schandaal biedt kansen. Schaamteloosheid is het nieuwe fatsoen
Beeld Stefaan /; Temmerman Eric de Mildt

Ivo Victoria is schrijver van Alles is oké. Hij woont en werkt in Amsterdam. Zijn column verschijnt tweewekelijks.

“Als hij nu terugkomt lijkt het alsof we de heisa rond hem niet zo erg vonden”, zei Jinnih Beels (Vooruit) in De Morgen over Conner Rousseau. Dit is, kort samengevat, de denkfout waardoor Vooruit straks de verkiezingen verliest. Ik ben in principe erg voor fatsoen maar kijk even om je heen: wanneer was de laatste keer dat fatsoen en moreel leiderschap in Europa een verkiezing wonnen? (Ik had me voorgenomen niet cynisch te worden over deze kwestie maar het is mislukt, valt het op?)

We beschikken ondertussen over aardig wat vergelijkend studiemateriaal wanneer het gaat over machtige mannen en schandalen, en hoe hiermee om te gaan. Grofweg vallen vier strategieën te onderscheiden. Een tijdje verdwijnen, publiekelijk boete doen, lucratief terugkeren. (Matthijs van Nieuwkerk.) Verdwijnen tout court, en in de luwte zakken vol geld blijven verdienen omdat de fans toch wel – al dan niet metaforisch – blijven streamen. (Borsato, Lil’ Kleine.) Doorgaan alsof er niks aan de hand is totdat een (gerechtelijke) instantie er een stokje voorsteekt en dan nog. (De methode-Overmars/Trump.) Vrij zeldzaam vierde alternatief: hardnekkig ontkennen, middels een rechtszaak en schadeclaim in de vlek blijven wrijven, schichtig over straat tot het einde van je dagen. (Bart De Pauw.)

Lees ook

De brief op het partijbureau, een onverwachte medestander en de blijvende twijfel: de nacht waarin Vooruit hoopte dat Conner Rousseau zou terugkeren

Houdt Conner Rousseau Vooruit nog langer gegijzeld door beslissing over comeback uit te stellen? ‘Het zal áltijd over hem gaan’

Vooruit voert een even innovatieve als warrige variant op alle vier deze methoden uit. Nee, Conner is zo niet (ontkennen) maar hij heeft fouten gemaakt (boete doen) maar hij verdient een tweede kans (doorgaan) alleen nu nog niet (toch een beetje verdwijnen) maar misschien ook weer wel, als lijstduwer of burgemeester (toch een beetje terugkeren) maar hij heeft wat meer tijd nodig (in de vlek wrijven) en één ding staat vast: hij is onze kameraad! Dat laatste vind ik een mooie toevoeging: racisten zijn slecht maar onze Conner is ne goeie. Als ik me niet vergis vindt dit soort redenering haar oorsprong – o, ironie – in het aloude, traditionele Vlaamse voetbalkantineracisme: alle vreemdelingen buiten maar niet de Mohammed, de Mohammed is ne goeie en bovendien, wie moeten we anders in de spits zetten?

Toegegeven, ik ben nooit fan geweest, ben van nature allergisch voor mensen die te snel te joviaal doen. De gewraakte zattemanspraat kon me nauwelijks beroeren. Ik heb vooral onthouden dat hij volkomen nuchter was toen hij vier jaar geleden live op televisie een ongrondwettelijk plan op tafel legde om migranten terug naar hun land van herkomst te kunnen sturen, gevolgd door een imitatie van Samson de hond. Bleek een groot succes in de peilingen, trouwens. Kortom, waar hebben we het over? Own it. De ruk naar rechts is allang gemaakt. Zet die man gewoon bovenaan de lijst. Wat men bij Vooruit niet begrijpt: elk schandaal biedt kansen. Schaamteloosheid is het nieuwe fatsoen. Al dat schuldbewuste geschipper is slechts een onhandige morele erfenis uit de tijd dat het een linkse partij was. Conner Rousseau live op tv in debat met Tom Van Grieken: “Ik ben tenminste alleen maar een racist wanneer ik gedronken heb!” Stemmen gegarandeerd, om dat te weten hoef je niet eens cynisch te zijn.