“Ik volgde in het middelbaar de richting wiskunde-wetenschappen en stond op het punt om het toelatingsexamen geneeskunde te doen, maar dan was er die ene voorstelling waarin ik mee op het podium mocht”, zegt Piet Van Dycke. Die ene voorstelling, dat was dUb van het Leuvense productiehuis voor dans en theater fABULEUS. Hij gooide zijn initiële studiekeuze overboord om aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg choreografie te studeren. Tien jaar later werkt de 27-jarige Tienenaar als choreograaf, performer, coach en docent voor verscheidene kunstorganisaties. Zijn recentste productie is Beyond the edge. Daarin bewegen acht (overwegend) Limburgse jongeren zich op, onder en met ladders woordeloos over de scène.

“Een ladder wordt vaak gezien als een metafoor voor succesvol zijn, hogerop geraken, kansen krijgen”, zegt Piet Van Dycke. “De voorstelling vertelt een ander verhaal. De insteek is niet hoe je hoger op de ladder klimt, maar dat je de ander nodig hebt om hogerop te geraken. Het is een hommage aan horizontalisme, aan de mensen die onderaan staan of dragen. De ladderinstallatie is een tool om zorgzaamheid in de kijker te zetten.”

Voetballer

“De acht jongeren – ze zijn tussen 13 en 24 jaar – hebben vanuit hun hobby een bewegingsachtergrond en zijn supersportief. Ze vormen een mix van de meest uiteenlopende disciplines: voetbal, waterski, circus, paaldans, tumbling, dans, ijsschaatsen en de loopdiscipline parkour. Voor ieder van hen is een professioneel podiumoptreden volslagen nieuw, het is ook de eerste keer dat ze op tournee gaan.”

Opmerkelijk: op één na – een meisje uit Arendonk – zijn het allemaal Limburgers. “De thuisstad van fABULEUS is Leuven, maar uit ervaring weten we dat Limburgers niet makkelijk de stap naar een auditielocatie buiten de provincie zetten. Daarom organiseerden we in Limburg een grote zoektocht, met 120 kandidaten als resultaat. We spelen ook hoofdzakelijk in Limburg. Daarnaast hebben we twee optredens in Antwerpen en één in Leuven en Utrecht. Volgend jaar toeren we in heel Vlaanderen en Nederland.”

Staaldraad

Een voorstelling waarin ladders een symbolische rol spelen, dat heeft praktische consequenties. “Uiteraard moesten we voor de spelers een veilige omgeving creëren. De scenograaf is niet voor niets een ingenieur, hij bepaalde tot in detail de dikte van de staaldraad. Anders werd het gewoon heel gevaarlijk. De spelers moeten het kader kennen en daarbinnen mogen ze spelen, letterlijk en figuurlijk hun vrijheid zoeken. Dat collectieve zoeken gaat heel erg gepaard met jong zijn. Daarin schuilt voor mij de kracht van deze voorstelling. Jongeren kunnen best hard zijn voor elkaar, maar in Beyond the edge zit een tegenbeweging. Hoe kunnen zij respectvol met elkaar omgaan? Hoe plaats je je als individu in een groep? Daar gaat het uiteindelijk over.”