Op 18 april 1865 schoot de beroemde acteur John Wilkes Booth president Lincoln neer in Ford’s Theatre in Washington. Minister van Oorlog Edwin Stanton (Tobias Menzies) nam de rol van politiechef op zich om Booth voor het gerecht te brengen. Twaalf dagen lang speurden Stanton en zijn mensen naar de moordenaar en andere samenzweerders, allemaal sympathisanten van de Confederatie.

Dit verhaal had een zeer banale, conventionele thriller kunnen worden, maar showrunner Monica Beletsky (scenarist van twee afleveringen van het derde seizoen van Fargo) geeft de serie een opvallende politieke laag mee. Ze schetst ook de complexe situatie in het post-Lincoln-tijdperk. De opvolger van Republikein Lincoln was zijn vicepresident Andrew Johnson, een Democraat met veel sympathie voor de Zuidelijke Staten en een voormalige slavenhandelaar. Hij stelde zich zeer zacht op tegenover de Zuidelijke bevelhebbers en had geen intentie om bevrijde slaven bescherming te bieden. Dat leidde tot een groot conflict met Stanton en later ook met het Congres.

In de film voel je heel goed waar de sympathie van de makers ligt. Showrunner Beletsky en regisseur Carl Franklin zijn bovendien Afro-Amerikanen die het racisme van de Zuidelijken dik in de verf zetten. De huidige Republikeinen - die 160 jaar geleden tot de Democratische partij zouden hebben behoord - gaan deze zeer boeiende geschiedenisles niet kunnen appreciëren. (cc)