Charlotte De Bruyne speelt na "Het smelt" haar eerste hoofdrol in zondagavondfictie in politiereeks "Juliet"

In "Juliet" keert Juliet Dumon na het plotse overlijden van haar vader vanuit Brussel terug naar haar geboortedorp De Haan. Ze moet er op zoek naar een pleeggezin voor haar puberende tienernichtje Chloë, dat door Juliets vader werd opgevoed.

Terwijl ze hard aan het werk is, wordt ze geconfronteerd met onverwerkte schuldgevoelens bij de dood van haar moeder en haar eigen complexe verhouding tegenover zorgen voor iemand.

Naast Charlotte De Bruyne (33) worden de hoofdrollen vertolkt door Nabil Mallat (Jamal Haout), Amber Naert (Chloë), Arend Pinoy (Jonas), Nicki von Tempelhoff (Klaus) en Maarten Ketels (Danny). Elke zaak wordt gespreid over 2 afleveringen. 

De Bruyne werd voor de rol van Juliet gevraagd door regisseur Anke Blondé, die eerder al de reeks "Red light" en de film "The best of Dorien B." draaide, werk waar De Bruyne fan van is. Ze vond het belangrijk dat ze samen met Blondé haar personage mee mocht vormgeven en dat er in de reeks ook voldoende tijd is om het persoonlijke verhaal van Juliet geleidelijk aan tot uiting te laten komen. 

"Juliet" is een co-productie met de Duitse zender ZDF en werd daar eind vorig jaar (in de gedubde versie) al door 4 miljoen mensen bekeken. 

Bekijk de trailer van "Juliet":

Het gaat hard voor De Bruyne. Eind vorig jaar was ze in de bioscoop nog te zien in "Het smelt", de verfilming van de debuutroman van Lize Spit door Veerle Baetens, ook een bepalend moment in haar carrière. De rode draad doorheen haar carrière is echter haar theaterwerk bij het internationaal bekroonde gezelschap Ontroerend Goed.

Charlotte De Bruyne is geboren in 1990. Al vanaf haar 13e volgt ze in Gent theaterworkshops bij jeugdtheater de Kopergietery, omdat er in Lochristi waar ze opgroeit niet veel gebeurt. Studeren doet ze later in dezelfde stad aan het KASK, afdeling drama.  

Haar thuishaven is het theater, meer bepaald het gezelschap Ontroerend Goed waar ze in 2011 haar eerste eigen voorstelling maakt. In "XXXO" zoekt ze samen met Nathalie Verbeke vanachter haar laptop uit wat hen kan doen huilen, een voorstelling over "narcisme, afstomping en engagement", noemt ze het zelf. In 2012 winnen ze er de Total Theatre Award voor beste jong werk op het internationaal theaterfestival in Edinburgh mee.

Zelfs daarvoor heeft De Bruyne de wereld al gezien met de Ontroerend Goed-voorstelling "Pubers bestaan niet", een voorstelling met 12 tieners. "Misschien is dat wel het moment waar ik als actrice het meest gevormd bent, zegt ze daarover in 2012 al in een interview in Focus Knack. 

Bij Ontroerend Goed leert ze tijdens die wereldtournee ook haar levenspartner - intussen echtgenoot - kennen: artistiek leider Alexander Devriendt. Wanneer hun relatie start, is zij 17, hij 30.

Theater is voor haar "een moment van hier en nu iets creëren". Iets geven aan het publiek, vindt ze belangrijk. En het moet maatschappelijk relevant zijn. Het interview eindigt zo: "Ik hoop dat ik iemand word die iets kan zeggen. Dat ik niet moet ontdekken dat ik uiteindelijk toch niet zo'n goede actrice of regisseur kan zijn." 

In mei van dit jaar gaat in NTGent, waar ze artist in residence zijn, trouwens hun nieuwe voorstelling "Thanks for being here" in première. Die wordt een ode aan het publiek, "een erkenning van de onmogelijkheid om vanuit één perspectief te kijken". 

De Bruyne mikt van jongs af aan dus al hoog, want ze wil niet alleen acteren, ze wil ook zelf voorstellingen maken of wanneer ze in projecten stapt op een heel actieve manier haar personage mee vormgeven. 

Zo gaat het ook voor "Het smelt", waarvoor ze gevraagd wordt door regisseur Veerle Baetens, die op zoek is naar iemand die het volwassen evenbeeld kan zijn van de jonge hoofdactrice Rosa Marchant, de jonge Eva die eerst gecast werd. 

In een gesprek met onafhankelijk studentenblad Veto zegt De Bruyne over het hoofdpersonage, dat wraak neemt na een ingrijpende gebeurtenis in haar jeugd: "Te trieste personages zijn niet interessant om naar te kijken, ze (Eva) had iets krachtigs nodig. Er moeten bepaalde elementen aanwezig zijn waardoor je haar graag ziet, waardoor je blijft kijken en waardoor je denkt: I'm rooting for you (ik kies voor jou, red.)."  

In veel interviews omschrijft De Bruyne Eva ook als het eerste personage dat ze ooit speelt dat een absolute tegenpool van haarzelf is. "Ik hou van de diepgang die "Het smelt" mij gegeven heeft als actrice", zegt ze daarover. Baetens omschrijft ze op dat moment als "de beste acteursregisseur die ik ooit al gehad heb". "Ik ben nog nooit zover mogen gaan", zegt ze in een interview met Het Laatste Nieuws. "Ik heb dingen van mezelf ontdekt waarvan ik niet wist dat ik ze in me had."

Bekijk de trailer van "Het smelt":

De televisie kijkende Vlaming ziet die diepgang ook al in het najaar van 2019, wanneer ze het veelzijdige personage Holly Ceusters speelt, de voorzitter van de volksjury in een assisenproces in de fictiereeks "De twaalf: de millenniummoord". Maaike Cafmeyer speelt de hoofdrol, Frie Palmers die verdacht wordt van moord. De reeks wordt ook op zondagavond uitgezonden en is een kijkcijfersucces. 

De Bruyne omschrijft haar in een gesprek met Het Belang van Limburg als "een heel zoekend personage, iemand die kampt met haar eigen problemen en dat kleine hartje probeert te verstoppen achter haar grote mond. Ik ben blij dat ik dat dubbele heb mogen spelen: Holly lijkt eerst cool en zelfverzekerd en heeft precies alles op een rijtje, maar daarachter gaat zoveel angst, frustratie en verdriet schuil. Dat is fijn om als acteur vast te pakken. En het is ook zo des mensen: je bent niet gewoon één ding, je bent alles ineen, verborgen achter hetgeen je zelf denkt te zijn".

"De twaalf" is ook een bewijs van het feit dat De Bruyne haar film- en tv-projecten altijd erg zorgvuldig uitkiest. Naar eigen zeggen heeft ze veel projecten geweigerd "omdat ze zich in sommige series niet gelukkig zou voelen" en "omdat ze dankzij haar theaterwerk toch van het acteren kon leven". 

Bekijk de trailer van "De twaalf":

Niet alleen kiest De Bruyne haar rollen zorgvuldig, ze heeft haar film- en tv-carrière door die weloverwogen keuzes ook langzaam maar zeker uitgebouwd de voorbije jaren.

Haar eerste hoofdrol in een Vlaamse langspeelfilm heeft De Bruyne wel al te pakken op haar 19e: "Little black spiders" van Patrice Toye. Die vertelt het - op ware feiten gebaseerde - verhaal van een groep zwangere tienermeisjes die eind jaren 70 door nonnen verborgen gehouden worden op de zolder van een ziekenhuis. 

In die periode geeft De Bruyne al aan dat ze theater en film wil blijven combineren. "Het schone aan film is dat alles veel kleiner is", zegt ze in 2012 in een gesprek met het tijdschrift Filmmagie. "Dankzij het personage dat ik speel, kon ik heel dicht bij mezelf blijven en toch grote dingen spelen. In het theater moet het net iets groter, net iets extremer." 

Dat Charlotte De Bruyne graag mee de touwtjes in handen heeft, een constante in heel haar carrière, is ook dan al duidelijk. "In film is het wel zo dat je als actrice ten dienste staat van het idee van een ander. Voor mij was het een hele aanpassing om die controle uit handen te geven." 

Bekijk de trailer van "Little black spiders":