Komende zomer zouden ze 18 jaar getrouwd zijn. Lorenzo en Sabrina leerden elkaar 21 jaar geleden kennen, trouwden en kregen twee kinderen: een dochter van ondertussen 18 en een zoon van nu 11 jaar. Het gezin was gelukkig met elkaar en trok er nu en dan op uit. “Ons leven stond en staat in het teken van onze kinderen”, vertelt Lorenzo. “We kwamen onze verantwoordelijkheden als mama en papa na.”

Merg en been

Op 5 februari, zo’n anderhalve maand geleden, werd het gezin genadeloos uit elkaar gerukt. Toen was Sabrina op de terugweg van de winkel naar huis. Ze had nog 100 meter te wandelen toen ze in de Ruitingenstraat in de Vuurtorenwijk in elkaar zakte. “Ik was er zelf niet bij, maar een vrouw zag alles gebeuren”, legt Lorenzo uit. “Sabrina kermde van de pijn. Het ging door merg en been. Een kwartier heeft ze afgezien, daarna was ze weg, bewusteloos. De hulpdiensten probeerden haar nog te reanimeren, maar tevergeefs. Uiteindelijk haalde ze het niet.”

Verdacht

Het verlies van Sabrina was een zware slag voor het gezin. “Die ochtend hadden we afscheid genomen met de woorden ‘tot vanavond’. Ik heb haar niet meer levend teruggezien. Pas tien dagen later zag ik haar terug, opgemaakt door de begrafenisondernemer. Al die tijd was haar lichaam in bewaring genomen in het kader van het onderzoek. Haar overlijden werd immers als verdacht beschouwd. Logisch ook: jong en op straat… We praten er haast nooit over. Ik probeer wel vragen te stellen, maar er komt weinig antwoord. Vooral bij mijn zoon gaan de gesprekken niet vlot. Maar wat wil je? Je bent 11 jaar en je moet je mama afgeven.”(Lees verder onder de foto)

Het gezin ging de voorbije anderhalve maand dan ook door een moeilijke periode. Er zijn op vandaag nog steeds vragen. “We weten nog steeds niet wat er precies gebeurd is. Justitie zegt ons dat we dat wel binnen een drietal maanden zullen weten. Daaraan zie je dat je eigenlijk maar een nummertje bent op deze planeet. Los daarvan willen we ook graag weten wat er met haar trouwring gebeurd is. Die droeg ze rond haar nek aan een ketting. Die ring blijkt verdwenen”, aldus de man.

Realistisch

Uiteraard heeft de ring een grote emotionele waarde voor Lorenzo. “Ik hoop wel, maar ik ben ook realistisch dat we die ring nooit meer terugzien. Alles is blijkbaar mogelijk. En wij? Wij doen voort. We proberen de draad terug op te pikken. Ik ben na twee weken terug beginnen met werken. Thuis zitten heeft toch geen zin. Maar Sabrina zal altijd gemist worden: door mij en de kinderen”, besluit Lorenzo.