“Dit doet enorm veel deugd”: Quinten Hermans pakt met sterke sprint ritzege in het Baskenland, leider Roglic komt ten val

De schreeuw van de Kempense leeuw moeten ze tot in San Sebastian en Pamplona hebben gehoord. Honderd kilo viel na de finish van Hermans’ schouders, daar in Navarra. We leggen zo meteen uit waarom. Eerst de wierook. “Stan Van Tricht zette me af op 600 meter van de streep. 250 was misschien idealer geweest, maar het achterwiel van Aranburu volstond. Dit was een prima lead-out. Dinsdag liep er in de slotfase in Cambo nog één en ander fout. We hebben dat goed geanalyseerd, een nieuw plan gemaakt en het perfect uitgevoerd. Zo’n loplopende aankomststrook is me op het lijf geschreven. Daarop kan ik mijn sprintkracht het best kwijt.”

“Eindelijk!”, onthaalde Hermans zijn allereerste WorldToursucces ooit zichtbaar opgelucht. En dat sloeg niet op het leuke statje dat we u hierbij meegeven: het was de eerste Belgische etappezege in de Ronde van Baskenland sinds... Johan Bruyneel in 1991 - de afsluitende tijdrit toen in Elgueta. Neen, zélf was hij te lang op zijn honger blijven zitten, vond hij. Na Durbuy, vierde rit van de Baloise Belgium Tour op 18 juni 2022, volgde een grote leemte. “Hier heb ik té lang moeten op wachten. Ik wind er geen doekjes om: 2023 was allesbehalve goed. Toch werd het vertrouwen in me bewaard. Daar ben ik de ploeg ontzettend dankbaar voor.”

Hermans gooide het roer om, bekeerde zich tot een andere aanpak. “Met accent op langere duurtraining, bredere intervals. Waar ik voorheen vooral kort en intensief had gewerkt. Dat is mijn sterke punt en dat zal wellicht altijd wel zo blijven. Dus hebben we het wat links laten liggen en eerder die zwaktes bijgeschaafd. Mijn sprint blijft een sterk wapen, dat is op zich niet veranderd. Punt is dat ik er nu wat frisser aan begin dan vroeger. Mét resultaat. Sinds ik van hoogte (Sierra Nevada, red.) gekomen ben, heb ik ook een heel goed gevoel. Ik recupereer vlot en dat is plezant.”

Genieten zou hij in de eerste plaats dan ook van dit succes, nam Hermans zich voor. Met toch al een stiekeme blik op... de Ardennenklassiekers. “Dat blijven mijn grote doelen.” In twee daarvan, de Brabantse en Waalse Pijl, mag hij zijn ding doen. De andere twee, Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik, rijdt hij samen met ‘His Royal Majesty’ Mathieu van der Poel. “Onze absolute kopman”, noemt hij hem. “Hopelijk kan ik dit vormpeil doortrekken. Want stel je voor: Mathieu en ik samen in de finale. Dat zou super deluxe zijn. Komen we dan in de situatie terecht waarin ik me moet wegcijferen voor hem, doe ik dat met plezier. Want met hem weet je: grote kans dat hij het afmaakt.” (JDK)