Over het algemeen geldt dat hoe armer een gemeente is, hoe meer kansspelen er worden aangeboden. Dat blijkt uit een analyse van 6.600 vergunningen ingedeeld per gemeente, uitgevoerd door data-analist Aurore Paligot. 

Terwijl er 10,5 vergunningen per 10.000 inwoners zijn in de meest bescheiden gemeenten (waar het gemiddelde inkomen minder dan 17.000 euro bedraagt), daalt dat cijfer tot 3,3 in gemeenten waar het gemiddelde inkomen meer dan 23.000 euro bedraagt. 

In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is het contrast tussen de meest welvarende gemeenten (Ukkel, Woluwe en Bosvoorde) en de meest bescheiden gemeenten (Sint-Joost-ten-Node, Sint-Gillis, Schaarbeek) aanzienlijk. Terwijl er minder dan vier vestigingen per 10.000 inwoners zijn in de eerstgenoemde gemeenten, zijn er meer dan vijftien in de armere. Dat is een trend die over het hele land te zien is. 

De gokindustrie betwist dat er een opzettelijke strategie is om zich te vestigen in de meest bescheiden gemeenten. “We richten ons duidelijk meer op steden dan op dorpen en we willen ons vestigen langs drukke wegen. We kijken of er supportersclubs in de buurt zijn en of andere concurrenten zich er hebben gevestigd”, legt Yannick Bellefroid uit, CEO van Ladbrokes en voorzitter van de Beroepsvereniging van Wedkantoren.